Het begon vanochtend, stampvoetend hebben we het hotel verlaten! Wat een naar hotel! Na de zoveelste teleurstelling en leugen vanmorgen hebben we besloten per direct onze tassen in te pakken en te vertrekken! Het zijn zulke smiechten, ze hebben je paspoort en geven deze niet terug tot je de prijs betaald die zij willen! Daarbij moet je ook nog eens meteen cash afrekenen, ze accepteren geen kaart! Ook al kom je hier aan met de bus in Hoi An en ben je heet en moe! Loop een stukje de straat in voor een kamer en boek onder GEEN voorwaarde een kamer in dit Grassland hotel!
Vervolgens zijn we met veel haast en honger onze kleding gaan passen. Ze hadden per ongeluk het verkeerde jasje gemaakt en de rest moeten ze verstellen. Helaas waren de broeken van Paul totaal niet wat hij verwachte, hij boos en ik kon niet meer stoppen met lachen omdat hij op een circusartiest leek. Haha dus Paul nog bozer! Gelukkig kwamen we Leighton tegen met hetzelfde probleem met zijn broeken dus gedeelde smart was halve smart.
Daarna moesten we op zoek naar een nieuw hotel, dat had helaas ook heel wat voeten in aarde! Na veel geloop in de hitte kwamen we uiteindelijk aan bij een slechter (er komt vuil uit het plafond zetten, bedwantsen en een pisstraaltje uit de douche) en duurder hotel, maar we konden niet meer! Helemaal gebroken moesten we weer terug naar de stad om een motor te regelen! Gelukkig konden we twee fietsen huren en in de hitte hebben we een kussensloop gekocht (de kamer is echt ranzig) en we hebben vier kantoren bezocht en prijzen en service vergeleken! Daarna hadden we met Sarah en Leighton afgesproken, vanwege onze motortrip gaan onze wegen nu echt scheiden. We zijn nog een kleine fietstour gaan doen waar Paul en ik onderweg iets heel vies aten en ruzie kregen met de vrouw omdat zij dacht dat we te weinig hadden betaald terwijl het teveel was, drama drama drama! Daarna moesten we afscheid nemen want zij gaan vanavond naar Nha Trang en hopelijk zien we elkaar volgend jaar in Londen, Amsterdam, Oostenrijk of Ibiza ;)!
De rest van de dag bestond uit rennen naar kledingwinkel, kleren nog niet goed, toen naar de kleermaker, kleren goed laten maken, nog 8 keer passen (echt fijn is zo’n stikhete winkel), vervolgens naar de schoenmaker, schoenen te klein, weer naar travelagency en toen hotel. Spijkerbroek aantrekken, geen tijd om te douchen, nieuwe helmen kopen, motors testen, 1 niet goed, motor omruilen, ook niet goed, belofte dat hij morgen gemaakt wordt, veel te laat terug naar kledingwinkel en onderweg geen benzine meer, lopen naar de pomp, uur te laat bij de kleding winkel, weer passen. Jurkje is mwah, blouse is mooi, rok is mooi, broek is mooi, jasje is erg apart en nog niet af, dus morgen weer terug.Paul heeft 2 nieuwe skinny broeken die hij vreselijk vind en ik ben dus ook niet heel blij. Daarna weer door naar schoenenwinkel, nog steeds te klein maar wel heel mooi, morgen ook weer terug. Om 21.00 konden eindelijk helemaal kapot, vies en heet gaan eten.
Hoi An is echt een mooi, authentiek stadje maar we blijven hier maar pech hebben! Als de koppeling van de motor gemaakt wordt vertrekken we overmorgen in 5 dagen naar Dalat. Zo niet, nemen we morgenavond de bus!
Leave a Reply