Mekong Delta, dag 3, Sour Sdey Cambodja!

Gisteravond zijn we met onze Ozzie vriend Tim de hort op geweest. We hadden 3 fietsenmannen geregeld en die brachten ons naar een mooi restaurant aan de rivier. Na lekker gegeten te hebben wilde Tim perse de rekening betalen. Absoluut onnodig maar een erg lief gebaar! We hadden ook meteen 1 van de fietsenmannen betaald wat achteraf heel dom bleek. Die fietsenman moest dat geld delen met die twee anderen. Het was al een bizar bedrag, maar de fietsenman ging er vandoor zodra hij Tim bij het hotel had afgezet. Waardoor wij met twee mannen stonden die zeiden niks gehad te hebben en de andere fietsenman niet te kennen. Waarschijnlijk een leugen omdat het natuurlijk hun plan was om het met z’n 3en zo aan te pakken. Maarja, je weet het natuurlijk nooit 100% zeker en voor ons betekent €4,- minder dan voor hen. We hebben dus toch nog een keer betaald. Het was alleen een naar gevoel dat je hen wilt helpen (daarom namen we die fiets) en dat ze je dan zo afzetten! Niet om het geld, maar om het principe. Daarbij willen we liever geloven dat het 1 eikel was, in plaats van 3. Daarna hebben we Tim getrakteerd in het hotel op wat biertjes voor hij weer terug moest naar zijn bordeel.

Eenmaal op de kamer aangekomen begon het feest weer. In heel Vietnam nergens last van gehad tot gister. Gisterochtend mijn eerste malariapil genomen en heeel toevallig zat ik gisteravond weer een uur met buikkrampen op het toilet. Helaas vandaag ook nog en waarschijnlijk de komende 1,5 week. Wat een troep, ik zou er bijna mee stoppen! Paulie heeft echter een andere bijwerking, namelijk bizarre dromen. Vannacht was heel de cast van gtst thuis in wadenoijen, haha en Paul is zeker geen fan!

Vanochtend kregen weer eens 0 informatie hoe de dag zou verlopen. Wij werden gescheiden van de groep omdat de rest terug naar Saigon gaat en werden met bagage en al op zo’n fietsenman gezet. Eenmaal gedropt kregen we een gids en moesten we op een boot. Pas na een kwartier varen zei hij dat we naar een Fish Farm gingen. Daar aangekomen bleek dat erg interessant, er zijn hier hele drijvende dorpen die onder hun huis een soort viskooien hebben. Dit is hun inkomen geworden nadat ze eerst naar Cambodja vluchten voor de oorlog en toen weer terug moesten vluchten voor de Khmer. De vis wordt overal heen geëxporteerd, Amerika, Brazilië etc. Na een plasje te hebben gedaan in dat huis in een gat in een plank (dus eigenlijk gewoon in de Mekong) gingen we door naar een ander dorp. Een van de weinige moslimdorpen hier in Vietnam, daar kregen we uitleg over hun manier van leven en te zien hoe hoog het water elk jaar stijgt. Vooral in 2000 was de Mekong tot een bizarre hoogte gestegen. Daarna gingen we weer op de boot en kregen we een hele moeilijke uitleg hoe de grenscontrole bij Cambodja zou gaan. Eerst moesten we 3,5uur varen, dan zouden we of met een bus gaan of met een boot en dan nog een boot. Dit was afhankelijk van de hoeveelheid toeristen. Het visum kost eigenlijk $20,- maar ze berekenen $3,- kosten om het te regelen en als je geen pasfoto hebt kost het nog een $1,- extra. De gids kan ook het visum regelen maar hij kan niet heen en weer naar de grens lopen want het is dan lunchtijd, dus dan heeft hij honger en heel warm. Als we dat zouden willen moeten we een scooter voor hem regelen. Ik maak geen grapje het is echt heel bizar! Verder was de boottrip erg langzaam (zoals de hele tour) maar wel heel veel te zien. Wctjes boven de rivier, alle bedrijvigheid, bootjes, buffels, mensen die zichzelf of hun kleren/afwas wassen. We zagen ook diverse boten volgepropt met eenden (vreselijk) waarvan ze op 1 boot roze waren.

Bij de grens (drijvend) aangekomen bleek dat we met de bus zouden gaan. We moesten daar eerst lunchen (het was 10.45) met schrale rijst en wachten tot de douane klaar was. Het hele gebeuren was erg verwarrend, hem betalen voor het visum, toch niet, daarna toch weer wel. We snapte er niets meer van maar we konden het alleen maar over ons heen laten komen. Uiteindelijk moesten we na 1,5u wachten een km lopen naar de grens, toen weer in een busje en toen weer uitstappen bij een grens. Heel vreemd hoe dat in zijn werk gaat maar we hebben ons nieuwe visum en stempel bemachtigd!

Na een paar uur rijden zijn we aangekomen in Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja. Een grote stad aan de rivier waar dollars het meest gebruikt worden. Na uiteraard weer teveel voor een tuc tuc betaald te hebben kwamen we aan in het hotel. De kamers zijn hier duurder dan in Vietnam maar we zitten op een goede plek.

We vonden Vietnam erg leuk, met een paar hoogtepunten zoals Sapa, Halong Bay en de motortrip! Toch zijn we het hier zat en toe aan een nieuw land en avontuur!

Ps. Feitje, we zijn 28 dagen in Vietnam geweest.
Pps. Neem veel pasfoto’s mee op reis, je hebt ze overal nodig.