We waren weer voor 7u wakker maar hebben rustig aan gedaan. Het ontbijt in het hotel was weer heerlijk en het weer prachtig. We zijn gaan wandelen naar Carmel Market, via de boulevard. In de zon, wind door het haar, top start van de dag! Bij Carmel Market hebben we een ijskoffie met een overheerlijk chocolade geval gedeeld. Over twee weken heb ik een gala in Hamburg en ik had nog een jurk nodig. We besloten een poging te wagen in het Dizengoff centre. Na weer een flinke wandeling kwamen we aan in een gigántisch shoppingmal. Iets waar shoppingsfans zoals wij (not!) totaal van in paniek raken. We zagen de standaard winkels als Zara en mango, maar verder was het weinig soeps.
Vanuit het raam van het Dizengoff centre (waar je straat oversteekt via het gebouw) zag ik een leuk tentje, we besloten de zoektocht te staken en te gaan lunchen, tót de allerlaatste winkel voor de uitgang een soort galawinkel was. We besloten nog één poging te wagen en dat hebben we geweten. De dolenthousiaste verkoopster wilde heel graag verkopen, maar was ook blij met haar eigen brave Barbiepop in de winkel. Ik paste en ik paste, zelfs dingen die ik eigenlijk niet wilde (lang, ik wilde liever kort) en zo bereikten we samen ons doel, twee van de velen bleken de juiste jurk te zijn. Na een korte onderhandeling kocht ik ze allebei en een riempje.
Eén jurk moest nog vermaakt worden dus wij gingen eerst lunchen bij dat leuke tentje, Centro genaamd. Tel Aviv is absurd duur maar ze hebben wel echt leuke restaurants met overal lekker eten. Een groot nadeel is wel dat je overal binnen een uur buiten staat (en speciaal voor mam sta ik hier even bij stil) is dat overal op de bon in capslock staat SERVICE NOT INCLUDED. Dit wekt wat agressie bij mams op, haha, zeker omdat de rest van de bon onleesbaar is. Na de lunch zijn we de jurken weer op gaan halen en zijn we weer via de zee teruggelopen.
Bij Goldman, een mooi plekje vlakvoor Jaffa hebben we nog een drankje genuttigd voor de zon achter de kerktoren verdween. Eenmaal thuis, na 14.4km gelopen te hebben, wilde ik graag even slapen want ik had enorme pijn aan mijn rug en was erg moe, maar dat lukte helaas niet. Ik kwam er echter wel achter dat het riempje wat ik bij de jurken had gekocht niet in de tas zat (ik dacht expres, mams niet ;)). Met een vasthoudende mams hadden we na twee telefoontjes de begripvolle eigenaresse aan de telefoon die vroeg of we om 22.00 terug wilden bellen omdat haar man dan thuis was en hij goed Engels sprak.
We hebben wel wat gerust maar om 19.00 zijn we langs de walvis van Jona, Simon de tanner naar de kerk van Peter gelopen. Daar zat het Griekse restaurant Kalamata. De obers hadden er niet echt zin, maar het eten was heerlijk! Na een korte berekening van de onderhandeling van de jurken kwam ik tot de conclusie dat ik A. Echt iets aan mijn rekenskills moet doen en B. Dat de korting minder groot was dan ze had laten zien dus voelde me beetje ‘genaaid’, ook al was het mijn eigen schuld. Gelukkig was ze om 22.00 in dat telefoontje weer heel behulpzaam en beloofde ze de volgende dag om 10.00 de riem te komen brengen.
Leave a Reply