Na twee keer onze reis naar Porto en de Azoren te hebben verzet was het vandaag zo ver. We vertrokken vanmorgen om 8.45 uur richting de bus met onze backpacks op de rug, de bus was echter te vroeg weggegaan dus we moesten lopen. De eerste proef met zijn nieuwe backpack heeft Angelo al doorstaan ;). Eenmaal op Schiphol hadden we alle tijd voor een broodje en een rondje. Ik kwam er daar achter dat ik mijn oortjes was vergeten. Nadat Ang woensdag nieuwe draadloze oortjes heeft gekocht heb ik me er nu ook aan overgegeven, mooie rode beats. De vlucht had helaas wel drie kwartier vertraging. Om 15.00 lokale tijd kwamen we aan, uurtje vroeger dan bij ons. Het Paralympische team moest eerst uitstappen maar daarna waren wij aan de beurt.
In Porto aangekomen was het spannend of onze taxi er zou staan. We hadden voor het eerst een taxi via Booking besteld, voor 15 euro zou er iemand met een naambordje klaar staan. Too good to be true dachten we. Maar nee hoor, zelfs met de vertraging stond ze er gewoon. Super relaxt, auto in de garage en gaan! Na 20 minuten kwamen we bij het appartement Oporto Old in New aan, dat was een top verrassing! We hadden met de eigenaar Jorge al sinds oktober contact, we mochten toen de dag van te voren annuleren door Corona en hadden beloofd dat we terug zouden komen zodra het kon. Hij had ons toen ook al geïnformeerd over leuke restaurants die we nu ook herboekt hebben. Helaas moest hij door gemiste inkomsten vandaag op een andere baan werken, maar zijn dochter heeft ons warm welkom geheten.
Het appartement is prachtig en zoveel oog voor detail en styling. De dochter vertelde dat het appartement als een kind is voor haar vader. Aan alles is gedacht en je voelt me meteen thuis. De fles wijn, broodjes, kaas en ham op tafel hielpen ook ;). Bij het appartement zitten ook twee elektrische fietsen waar we nog mee rond kunnen gaan. Na een wijntje en hapje op ons balkon zijn we ons om gaan kleden want om 18.00 hadden we voor het aperitif gereserveerd bij Wine Quay. Uitzicht op de bekende brug Ponte Luis I en zeer gastvrij. Als je rond dit tijdstip echter in de zon wilt zitten moet je naar de overkant van de rivier de Douro. Ik had even momentje nodig om bij te komen van de reis en met name de reispillen zijn nooit geweldig voor mijn humeur, dus ging even deze blog schrijven. Ang bestelde een geweldige in olijfolie gedrenkte octopus en ik kwam weer klein beetje bij ;). Na drie wijntjes en 2uur verder gingen we door naar de volgende stop, het restaurant Tapabento.
We liepen via het station São Bento, wat bekend staat om zijn prachtige tegels! Er tegenover zat ons restaurant. Daar aangekomen stond een rij dus dat is altijd een goed teken. Wij hadden echter in mei al geserveerd. Ze hadden een kaart die helemaal onze smaak was en we genoten van alles! Helemaal als je dan ook maar 75 euro hoeft af te rekening
Leave a Reply