Het was weer bibberen vannacht, zelfs met ons nieuwe deken. Gelukkig begon al vroeg het zonnetje te schijnen. Blijkbaar is Invercargill de plaats waar de wereldberoemde Burt Munro vandaan komt. Hij heeft in 1967 een snelheidsrecord met de motor neergezet wat tot op de dag van vandaag nog staat. In 2005 is er een film over hem gemaakt: “The World’s Fastest Indian” met Anthony Hopkins in de hoofdrol. Nu kan ik me herinneren dat mijn vader ooit met die dvd aankwam en dat ik die echt moest zien. Blijkbaar heb ik dat niet gedaan en nu heb ik spijt 😉 (Tim, hint (!) Dropbox ;)), in deze omgeving is de film ook opgenomen. We gingen eerst naar Oreti Beach, daar zat onze camping vlakbij en is blijkbaar de volgende scène opgenomen (ik weet het alleen in het Engels): “Burt’s race against the troupe of insolent young tearaways”.
Dat strand had erg stevig zand dus je kon er gemakkelijk met de auto overheen rijden. Met het zonnetje in de snoet reden we naar de stad, daar stond de betreffende motor bij E Hayes & Sons. Niet in een museum of iets dergelijk, maar in een soort ouderwets warenhuis. Blijkbaar een hobby van de eigenaar want er stonden heel veel oude motors en zelfs auto’s op display tussen de schappen, haha!
Daarna gingen we naar het Southland museum & art gallery, daar hebben we de documentaire: ‘ Burt Munro – Offerings to the God of Speed’ over hem gekeken. We liepen door naar het sanctuarium waar Henry de brughagedis (Tuatara) leeft, hij is 103 en is in 2009 voor het eerst vader geworden door de 80 jarige Mildred. De brughagedis bestaat al 220 miljoen jaar en komt alleen voor in Nieuw-Zeeland. Ze zijn bijna uitgestorven en dit is voornamelijk indirect aan de mens te wijten; de door mensen meegebrachte ratten hebben de brughagedis bijna uitgeroeid door de eieren op te eten. Tegenwoordig komt het reptiel alleen voor op 32 eilandjes. Tuatara’s zijn reptielen die behoren tot de familie Sphenodontidae. Ze vormen de enige nog bestaande afsplitsing van de evolutionaire tak die naar de moderne hagedissen voert. Brughagedissen worden daarom ook wel levende fossielen genoemd.
Verder had je in het museum nog allerlei Maori kunst en voorwerpen van vroeger. Voordat we de stad verlieten deden we boodschappen en daarna gingen we richting Riverton. Daar aten we even snel een bammetje omdat in Tuatapere worst op het menu stond. Tuatapere noemt zich Sausage Capital of The World, of in ieder geval van NZ. Nou wij hadden er de oudste ranzigste vitrine worst en de vetste vis die we ooit op hebben, wat een totale deceptie! Blegh echt zonde!! Hoe durf je jezelf zo te noemen als je het niet eens in de buurt van waar kunt maken?
Totaal onverzadigd reden we door. We hadden eigenlijk het plan om overmorgen aan te komen in Milford Sound maar omdat het na morgen slecht weer wordt vonden we dat zonde. We besloten voor morgen al een cruise te boeken om te fjorden te kunnen zien. De cruise van 9.15 was het goedkoopst bij Jucy en dan hebben we daarna nog de hele dag om het gebied per auto en te voet te verkennen. We moesten er nu even een tandje bij doen om op tijd bij de geplande DOC Campground van vanavond te zijn. Althans dat dachten we maar zoals al vaker is gebeurd zijn we overal veel te snel omdat we de afstanden overschatten.
Rond 15.00 kwamen we aan in Te Anau waar het Fiordland begint. Hier hebben we even getankt en gepind. Daarna reden we richting DOC camping Lake Gunn, onderweg stopten we bij Mirror Lakes, vernoemd naar de weerspiegeling die ze geven op een windstil moment en door het schitterende heldere water waar je elk visje ziet zwemmen.
Bij Lake Gunn aangekomen begonnen we met opzetten toen we een Nederlands stel aan zagen komen rijden. Dat stel waren al tot drie keer toe tegengekomen en we vonden nu dat we onszelf wel even voor konden gaan stellen. We hebben gezellig aan de pakken wijn gezeten met Susanne en Jochem uit Amsterdam. Ondertussen hebben we fried rice gemaakt en zij jaloersmakende lamsburgers. Toevallig wilden we ook nog eens dezelfde boot nemen morgenochtend dus dat was helemaal apart.
We stonden weer schitterend aan een prachtig meer en met de wijntjes en hun reishalen over Nepal en Sri Lanka maakte de avond compleet. Alleen erg jammer dat het behoorlijk koud werd in de avond dus we bibberden om 22.15 naar ons bed toe ;)!
Ps. NZ is gezelliger dan Australië met overal terrasjes.
Leave a Reply