Gravel in Te Urewera National Park, eten in een vliegtuig en hete voeten in Taupo

Het regende vanochtend nog steeds helaas. Met de paraplu moesten we buiten in de kou gaan plassen, wat een ellende! We kunnen ons nu iets voorstellen van kamperen in Nederland, dat gaan we dan ook nooit doen ;)! Waarschijnlijk is deze omgeving van Lake Waikaremoana normaal gesproken schitterend, helaas hebben wij er door de regen en mist weinig van gezien.

Zonder ontbijt zijn we weggereden, dat deden we liever ergens waar het weer droog was en waar we koffie konden zetten. Na ongeveer 15 kilometer werd het iets minder mistig en de regen veranderde in miezer. Hierdoor konden we de schoonheid van het gebied wat beter zien. Door alle regen waren de watervallen echt schitterend! Bij de Mokau Camping Area konden we eindelijk gaan ontbijten, voor de koffie was het echter nog steeds te koud.

Na een tijdje doorrijden werd bij Paul rond 11 toch zijn cafeïne niveau te laag. Gelukkig kwamen we aan bij een ‘dorp’ genaamd Ruatahuna. Daar vonden we iets wat op een benzinestation leek. Eenmaal binnen bestelde ik koffie, dat duurde zeker een kwartier en was behoorlijk ranzig. Het bleek echt een Maori dorp te zijn, waar ook alles in het Maori stond aangegeven en de mensen ook vooral Maori spraken. Dit hadden we nog niet meegemaakt dus dat was leuk. Bij Paul was inmiddels zijn cafeïne level weer op peil dus konden we door richting Taupo. Onderweg kwamen we daarna enorm veel ‘wilde’ paarden tegen, die gewoon op en naast de weg liepen.

Na 60km smalle, bochtige gravel kwamen we eindelijk op normale weg, ook begon de zon spontaan te schijnen! Toch was het een hele bijzondere mooie route door jungle en Maori dorpen (ze hebben allemaal nog een buitenwc), langs watervallen, met loslopende paarden, koeien, zwijnen, geiten en varkens, 0 toeristen en überhaupt weinig auto’s, echt alsof wij het de eerste waren die het ontdekten.

Om 13.00 kwamen we aan in Taupo, Lake Taupo is het grootste meer van Australiasia en is even groot als Singapore. Daarbij hadden wij laatst in de Telegraaf gelezen dat ze in Taupo de meest bijzondere McDonalds ter wereld hadden, dus dat wilden we wel eens met eigen ogen zien. Het bijzondere is dat ze er een oud vliegtuig naast hebben gezet waar je in kunt eten. De voorlopig laatste Mighty Angus Burger nuttigden we dus in een vliegtuig.

Vanaf daar gingen we op zoek naar Hot Water Beach, ik had namelijk gelezen dat heel Lake Taupo koud is, behalve op een aantal plekken door de thermal springs. Gelukkig stond het goed aangegeven op de kaart, want we zagen nergens een bordje. Ik ging erin met mijn voetjes en schrok, ik wist even niet of het nou heel koud of heel heet was. Na 3 seconden werd het echter duidelijk, het was héél heet. Een stukje verder was het iets aangenamer warm, maar het bleef een heel apart gevoel.

Toen we daarna naar het toilet gingen in de stad bij ‘Taupo Super Loo’, zagen we dat we daar ook konden douchen voor €2,50. Ideaal, nu hoefden we vanavond niet naar een camping, maar konden we gratis bij Reid’s Farm Recreation Reserve op Huka Falls Road kamperen. We kwamen daar rond 15.15 aan en bleek weer een prachtig plekje te zijn naast een heldergroene hardstromende rivier en een wilde bramenstruik. We hebben ons daar lekker geïnstalleerd om ons mentaal voor te bereiden op de parachutesprong van morgen.