Het leek erg bewolkt vanochtend, maar na veel wikken en wegen besloten we het toch te proberen. Bij aankomst kregen we echter weer hetzelfde verhaal: “Het is erg bewolkt, we weten het nog niet, ga maar even zitten blablabla…” Gelukkig kregen we na een kwartiertje te horen dat we konden opstijgen.
We zaten met een Fries gezin met twee dochters in de helikopter. Eerst vlogen we over de Franz Josef gletsjer heen, De Franz Josefgletsjer is momenteel circa 12 km lang en eindigt 19 km van de Tasmanzee. Wat heel bijzonder is dat de gletsjer in het regenwoud uitkomt. Door grote sneeuwval was het een van de weinige gletsjers in Nieuw-Zeeland die nog steeds groeide, maar sinds 2010 krimpt hij snel. Bovenaan de gletsjer is de helikopter geland en daar zijn we uitgestapt, de combinatie van sneeuw en keiharde wind maakte het erg koud, dus we zijn na wat foto’s snel weer ingestapt.
De gletsjer ligt 20 km van de Foxgletsjer, daar zouden we gister heen vliegen. Het gebied rond de twee gletsjers is een onderdeel van het Te Wahipounamu, een park dat een natuurerfgoed is van UNESCO. Volgens ons zijn we vandaag ook over de Fox Gletsjer gevlogen, al hadden we daar niet voor betaald, maar 100% zeker zijn we niet. Het was in ieder geval erg indrukwekkend om te zien en een helikopter is altijd gaaf!
Bij terugkomst zijn we met Huib Jan, Jannet, Maren en Linde koffie gaan drinken bij The Landing. Zij zijn bezig met een 4,5jaar durende zeiltocht over de wereld (wij vonden een jaar al lang ;)). Jannet geeft de meisjes zelf les en soms gaan ze op plekken naar school, erg indrukwekkend! Het was zo gezellig dat we voor de borrel ook maar meteen hadden afgesproken. Wij besloten dus nog maar een dagje te blijven en de Franz Josef ook van onder te gaan bekijken.
In de auto daarheen werd ik heel duizelig en helaas is mijn hoofdpijnaanval deze keer van lange duur, we zijn dus niet helemaal naar de gletsjer gelopen maar wel een heel eind. In de middag zijn we weer naar de camping gegaan om een wasje te draaien en ik ben met mijn hoofdpijn even gaan liggen. Na het douchen voelde ik me wat beter en zijn we richting The Landing gegaan waar we rond 17.30 ook het avontuurlijke gezin zouden treffen!
We hebben daar lekker zitten borrelen en avonturen, reistips en wijsheden uitgewisseld. Van de borrel werd het een diner en daarna ging het gewoon weer verder aan de borrel bij hen buiten het motel. Paul zat aan ons pak wijn en zij hadden nog flessen witte wijn dus dat werd gezellig!
.
P@J de fotoos spreken voor zich zelf . Wat een mooie trip. xxx en de groetjes de Katjes
En dit hebben wij dus niet meegemaakt . Op dat moment was het echt te slecht weer om te vliegen. Te mistig en veel wind en regen.
Erg leuk om te zien dat jullie wel zijn gegaan! Dit doe je tenslotte ook maar een keertje ,in NZ dan.
Logisch dat jullie na 10 mnd. op reis te zijn geweest wel enigszins verzadigd zullen zijn. Geniet er toch maar zoveel mogelijk van, in Nederland kom je deze ervaringen niet meer tegen. Jullie zullen hier echt moeten aklimatiseren. Maar ook hier zijn natuurlijk ook weer leuke dingen te beleven met vrienden en familie, toch?
Groetjes uit Deil
Prachtige foto’s, nu hebben we het toch nog een beetje gezien. We vonden de gletsjer vanuit een afstand van benedenuit ( toen het wel mooi weer was) al zo indrukwekkend, je bleef maar kijken (stelt de Titlis toch niks voor,toch?).