We kregen vanmorgen een super schattig afscheid van Pat en Paul. Allebei een chocolaatje en voor mij een roosje die hij van een plant afbrak! Ooit in de buurt van Renwick? Ga naar Watson’s Way Backpackers, echt geweldig!!
Ze gaven ons nog de tip mee dat we echt naar Brancott Estate moesten gaan voor de view (ze zijn boven op een heuvel gevestigd). Daarbij zijn ze wereldberoemd voor hun Sauvignon Blanc en (één van de) eerste in deze regio, in die tijd werden de struiken nog met een geweer uitgelijnd. We kregen daar eerst een film te zien en vervolgens begonnen we om 10.00 aan onze laatste proeverij op dit eiland. We kregen een Brut, Sauvignon Blanc 2012, Chardonnay 2011 en Pinot Noir 2011. Geweldig om de dag mee te beginnen ;)!
Daarna reden we naar Picton waar we even op een bankje in de haven hebben gekeken naar het geweldige uitzicht. Op een bankje naast ons was een man op zijn gitaar aan het pingelen wat het helemaal compleet maakten. We smeerden daar ook boterhammen alvorens we om 12.10 incheckte bij de boot. Om 13.00 konden we er op en even later begon de trip van Zuid naar Noord! We hebben de afgelopen 4 weken enorm genoten van dit eiland. We hebben bijna alleen maar mooi weer gehad en zoveel mooie dingen gezien en hoogtepunten zoals:
– De eerste indrukken van NZ op Banks Peninsula
– Het schitterende blauw van Lake Tekapo en de sneeuw van Mount Cook
– Speight’s proeven in Dunedin
– Zeeleeuwen spotten in The Cathlins
– Cruizen over Milford Sound met Jochem en Suzanne
– 134 meter in een ravijn springen in Queenstown
– Helikopter over Franz Josef
– Borrelen en eten met de echte wereldavonturiers Jannet, Huib Jan, Maren en Linde
– Kayakken in Abel Tasman National Park
– Fietsen en wijnproeven in de wijngaarden van Marlborough
Op de boot zijn we op het zonnedak gaan zitten want het was schitterend weer! We hebben dolfijnen en zeehonden gezien terwijl we door de prachtige fjorden voeren, maar al snel ben ik binnen voorin gaan zitten omdat ik behoorlijk misselijk werd. Met gingerbeer en een gingerbeerijsje deed ik pogingen om de symptomen te verlichten, wat wonder boven wonder nog best een beetje hielp. Na ruim drie uur varen kwamen we aan in Wellington.
We hadden gehoord dat je daar bij een hostel in de stad kon kamperen, Rowena’s lodge, dus daar gingen we naar op zoek. We kwamen aan bij een gribus gebouw met een onaardige man die zei dat we eerst maar zelf moesten kijken of er plek was op hun gribus parkeerterrein. Nou dat was er en het was goedkoop voor de locatie en weinig alternatieven, dus we besloten er te blijven.
De keuken zag er erg ranzig uit en we hadden zin in een lekkere houtoven pizza, dus daar gingen we naar op zoek. We vonden hem bij pizza Napoliana, waar we naast een Nederlands ouder stel kwamen te zitten. Met heb hebben we wat ervaringen gedeeld en daarna zijn we de stad verder gaan verkennen. Het bleek frisser dan verwacht en Windy Wellington is zeker een gepaste bijnaam. Bij de Starbucks doken we in een lekkere grote warme stoel en deelden een koffie!
Dat kon dat de vermoeidheid niet tegen gaan, dus het drankje met Dennis moesten we helaas verplaatsen!
P@J natuurlijk weer gekoekelt. Het backpacker hotel waar jullie bij staan ,heeft waarschijnlijk
de slechtste recensies ooit. Lijkt me als eigenaar een vervelend gevoel geven. Maar P@J zijn wel wat gewend en komen ook hier wel weer doorheen . Good Luck and have fun xxx en de groetjes de Katjes.