Met Hassan Marrakesh verkennen

Na een overheerlijke nacht slapen begonnen we aan een nieuwe dag. Ik zat nog vol van het eten van de avond ervoor maar er stond weer ontbijt op ons te wachten. Om 09.00 kwam onze gids Hassan ons ophalen met zijn chauffeur Hassan.
Vandaag was een prachtige dag volgens onze gids want het werd maar 42 graden, in tegenstelling tot gister toen het blijkbaar 50 graden was. Haha, ik dacht dat we gewoon moesten wennen maar dat is ook wel heel warm! Bij het uitstappen begon het te regenen, een grote zeldzaamheid, de gids was blij, wij wat minder maar het was vol te houden gelukkig. Marrakech is de derde grootste stad van Marokko en staat bekend als de Rode Stad. De stad heeft ongeveer 930.000 inwoners en de meeste huizen zijn rood geverfd. Deze kleur kijkt blijkbaar ook fijner volgens onze gids, wit zou je verblinden in de zon. 
Eerste stop was de Koutoubia-moskee, de grote trots van Hassan, daar kon onze gids uren over vertellen en we moesten uit alle hoeken foto’s maken. Vervolgens wandelden we door de tuinen de medina in, alles ging op een zeer rustig tempo. De tweede stop waren de Saadian tombes uit de tijd van sultan Ahmad I al-Mansur in de laat 16e eeuw. Hier raakten we geïrriteerd omdat we zelf de entree moesten betalen, terwijl we al zoveel hadden betaald. Na een kleine discussie besloten we het toch te doen en het latertje met het hotel te regelen. Dit was wederom het geval voor stop nummer vier, Bahia Palace. Het Bahiapaleis is een paleis en een geheel van tuinen gebouwd aan het einde van de 19de eeuw, als grootste paleis van die tijd. De naam bahia betekent ‘glans’.

Net als in andere gebouwen van de periode in andere landen, was het de bedoeling om de essentie van de islamitische en Marokkaanse stijl in één gebouw te vangen.

Het paleis heeft een oppervlakte van 8.000 m², verschillende binnentuinen en 150 kamers aan de binnenplaatsen. Het voelt echter niet echt als een paleis omdat het midden in de medina ligt en ik ben gewend dat paleizen ook van veraf een soort grandeur uitstralen. 
Hierna gingen we dieper de medina in. Overal in de kleine, nauwe straatjes en pleinen vind je de souks, waar werkplaatsen voor vele soorten ambachten te vinden zijn en je de handwerkers aan het werk kunt zien. We hadden diverse stops waar ze ons meer vertelden over Marokkaanse kruiden, slippers, sjaals, maar niet op een dwingende manier. Een man heeft ons laten zien hoe goede kwaliteit leren slippers kunnen herkennen en een ander hoe we sjaals kunnen dragen als bescherming in de woestijn (zie Tijn’s woeste blik). We hebben die sjaal gekocht ;), uiteraard! Ik zag een beetje op tegen de smalle straatjes, maar in deze tijd van het jaar zijn er weinig toeristen of Marokkanen (veel te warm), onze gids beschermde ons, de temperatuur was ok, het is relatief schoon, alles wordt mooi bijgehouden en gerestaureerd (kan Brussel nog wat van leren) dus het was bijna rustgevend. 
Echter na bijna 4 uur lopen (7,5km) waren we het wel zat. We waren oh zo blij dat we Djemaa el Fna passeerden en we om 13.00 eindelijk gingen eten bij Dar essalam. De omschrijving van best moroccan restaurants is als volgt:

“Tucked away in an authentic 17th century palace in Marrakesh, Dar Essalam has been renovated according to the traditions of Islamic art. Walk in the footsteps of Winston Churchill, Alfred Hitchcock (who filmed a scene here in “The Man Who Knew Too Much”), Charles Trénet and Sean Connery.” Het was inderdaad prachtig, we begonnen samen maar al snel zaten we in de toeristen zaal zoals de Indiase zaal in Engelberg. We zaten omringd met chinezen die állemaal bezig waren met hun telefoon. Haha, we hebben lekker gevarieerd Marokkaans gegeten met oa Berber Tajine (veel ook weer) en toen was het mooi geweest, ik was doodmoe en de hitte was terug! Extreem langzaam (lees: bijna achteruit) liepen we terug naar de driver waarna ik in het hotel als een blok in slaap viel.
Om 16.00 werd ik wakker en ging ik deze blog al voor een deel schrijven. Verder hebben we gechilled en onze gezellige lege hotelbar gezeten om daarna weer te eten bij een aanrader van Amal, Al Fassia, op 400 meter van ons hotel. Geroemd online en in de lonely planet, de plek waar al meer dan 60 jaar de locals gaan eten en genieten was het weer! Heerlijke tajines! Gisteravond was meer hip Marokkaans, dit was een sfeervol traditioneel restaurant. Als we zo blijven eten komen we ieder 10 kg aan ;).