Las Vegas begon al met stress de dag van te voren toen ik na heel veel aandringen van Tijn mam appte of ze een visa had aangevraagd. Dat leek me de normaalste zaak van de wereld haha bleek dus niet zo te zijn. Met de spoedprocedure toch maar snel regelen dan. Na de halve stamboom te hebben doorgegeven is toch gelukt. Ik had een offsite bij het gemaal van Muiden (prachtige locatie) overdag met ons leadership team waarna we gezellig hebben gedronken bij Ome Ko en gegeten bij de De Doelen. Daarna heeft een collega mij afgezet op Schiphol want daar lag mama al in het CitizenM. Het was nogal een zoektocht naar het hotel als je teveel op Google maps kijkt en niet omhoog naar de bordjes. Dus het was nogal een beschamende vraag die ik aan de autohuur stelde terwijl ik onder het bordje stond.
Uiteindelijk kwam ik terecht in onze zeer knusse kamer met douche en wc midden in de kamer. We sliepen laat, mam sliep slecht dus ik ook niet echt top, om 5.15 ging de wekker weer dus was kort nachtje. Uiteraard waren we heeeeeel erg op tijd op Schiphol, ook al sliepen we ernaast. We wilden lekker ontbijten maar we hadden beetje pech dus we hebben nogal wat tijd doorgebracht bij de gate. Om 9u vlogen we naar Frankfurt, waar we over moesten stappen. Vlucht ging voorspoedig en na half Frankfurt vliegveld te hebben gezien was de tijd al bijna voorbij. Om half 12 moesten we ons weer melden bij de gate voor het boarden. In Nederland hadden ze mams al gebeld dat ze in Frankfurt extra ondervraagd zou worden, dus we waren erg benieuwd wanneer dat zou gaan plaatsvinden. Dat bleek bij de gate te zijn, mams werd uit de rij de gehaald. Ik stond in de rij van mensen die niet in Frankfurt ingestapt waren, de controle was enorm, zelfs bij mij. In spanning wachtte ik af wanneer mams terug zou komen om te horen welke avonturen ze had beleefd, inwendig onderzoek of niet ;). Haha het viel gelukkig mee.
Eenmaal in het vliegtuig zat Steffi Graf voor ons, famous… na drie kwartier wachten bleek het vliegtuig kapot en niet te repareren. Met z’n allen moesten we er weer uit. Eenmaal bij de gate bleek dat we een stuk slechtere plekken kregen in het nieuwe vliegtuig omdat dat vliegtuig kleiner was. We waren niet de enige dus veel mensen waren boos. Na weer een half vliegveld wandeling moesten we met de bus en via een ander gebouw naar het andere vliegtuig. Bijna 3u later vertrokken we. Een ding is zeker, we vliegen nooit meer met Condor.
Het werd een zeer lange 11 uur, kon niet slapen en het filmaanbod was niet om over naar huis te schrijven. Pas op het einde vielen we eventjes in slaap. Rond half 6 local time landden we maar toen moesten we nog door de douane. Amerikanen hadden voorrang dus dat duurde ook nog een uur. Taxi ging vlot en toen kwamen we eindelijk aan in the Venetian, ongekend hoe groot. We checkten in maar het duurde nog even voordat we onze gigantische kamer vonden. Die was prachtig! Ik was gesloopt dus we bestelden roomservice en vervolgens viel ik als een blok in slaap.
Leave a Reply