We hadden eindelijk weer eens een heerlijke nacht geslapen, mams 8u en ik 10. Helemaal fit werden we om 5u wakker. De zon begon een beetje op te komen rond half 7 maar het duurde heel lang voordat hij zich echt liet zien. Het vroor dus we gingen maar vast ontbijten. Dat was ongeveer even treurig als ons diner. Er was geen koffie of thee doordat er watertekort was en op plastic bordje lag een beetje roerei en toast. We liepen terug naar de kamer en toen piepte eindelijk het zonnetje boven de berg uit.
Om half 8 stonden we klaar bij de hop on hop off bus die ons naar eagle point zo brengen. Het duurde even dus de security belde de maatschappij met zijn walkietalkie. “You can’t keep these girls waiting” met een Arizona accent. De bus kwam en we waren de allereerste op de skywalk waar je honderden meters boven de grond op een glazen plaat loopt. Ze durven best een stevige prijs te vragen om het geheel te bezoeken, binnen vragen ze ook weer dat je je eigen camera of telefoon achterlaat zodat je zelf geen foto’s kunt maken, die moet je dan weer van hen kopen. In een kwartier waren we dus alweer 66 dollar kwijt.
Daarna was het tijd voor koffie in het zonnetje en de security wees ons waar de rots in de vorm van de eagle was. De mensen zijn echt onwijs vriendelijk. De volgende stop was Guano point. De Bat Cave guano-mijn, gelegen in de westelijke Grand Canyon, was een ongewone, dure en opmerkelijke mijnbouwoperatie. De natuurlijke grot was een vleermuishabitat en bevatte een opeenhoping van guano. Je hebt er ook goed zicht op de bodem van de vallei en dus ook de Colorado. Ongelooflijk als je bedenkt dat zo’n onschuldig riviertje deze hele Canyon heeft uit gesleten. We genoten met volle teugen want we waren helemaal alleen. Om 10.00 hadden we de grootste attracties al gezien en we werden pas om 14.00 opgehaald.
Aan wildlife hebben we ook nog aardig wat gezien: een coyote, hert, eekhoorn, gigantische raven en vele konijnen. We besloten weer terug te gaan naar eagle point want we moesten nog lunchen en daar leek het restaurant beter. Dat bleek zo te zijn, om 11.00 zaten we aan de wijn en een hamburger met prachtig uitzicht over de skywalk (en de rare dingen die mensen daar voor de foto doen) en de Canyon. We hebben daar tot half 1 gezeten toen we besloten terug naar de ranch te gaan om daar te wachten op de chauffeur terug naar Vegas. Echter hij bleek er al te zijn, hij had onze foto bestudeerd en herkende ons. We kregen namelijk een foto van de helicopter van gister en die had hij bij zich. Om half 2 zaten we dus al in zijn caddilac terug naar Vegas. Hij kwam oorspronkelijk uit Egypte maar had ook 5 jaar in Nederland gewoond, dus genoeg te kletsen.
Na 2,5u kwamen we een uur terug in de tijd weer in de Golden Nugget. We hadden geen zin om met de bagage te slepen die we daar hadden opgeslagen dus we besloten daar vannacht te blijven. Onze vorige kamer daar was zo stoffig en oud dat we deze keer om een gerenoveerde vroegen. Vele malen beter! Terug daar hadden we wat tijd om te chillen voordat we Fremont street weer moesten trotseren om te eten bij Triple George Grill. Dat hadden we zaterdag al gezien, beetje uit de drukte en zag er toen goed uit. Daar hebben we heerlijk gegeten, jammer dat je overal in Amerika in een uur klaar bent. Het hoofdgerecht kwam letterlijk 1 minuut na het voorgerecht.
Leave a Reply