Mooiste zonsopgang ooit bij Bromo

Wat een terrornacht (tot 02.30)! We gingen braaf om 19.00 naar bed maar hebben amper geslapen vanwege het afschuwelijke lawaai buiten en binnen. Bruiloft, ramadan, we weten het niet maar het ging door merg en been. Het was een zang met gezoem en het is tot 02.30 doorgegaan. We hebben dus amper geslapen en oordoppen hielpen ook niet. Ik citeer Paul: “Ik kan nog beter slapen in een discotheek!”.

Helaas ging toch gewoon het wekkertje en toen moesten we ons warm aan gaan kleden. Hemdje, t-shirt, truitje, vest, sjaal, legging, lange broek, dikke sokken en bergschoenen. Hier waren we achteraf bovenop die berg erg blij mee, het was ijs en ijs koud en vooral de gure wind maakte je tot op het bot koud.

Maar…. Genoeg gezeur, het was het allemaal dubbel en dwars waard. Die zonsopgang was de mooiste die we ooit gezien hadden.

We kwamen eerst na anderhalf uur rijden aan in een dorpje, daar werden we in een jeep gezet en deze reed ons naar het uitkijkpunt. 150 jeeps achter elkaar, pikkedonker en een schitterende sterrenhemel. Van half 5 tot 6 genoten we van de zon die langzaam de hemel achter de vulkanen in alle kleuren kleurde, om ze vervolgens in het zonnetje te zetten. Daarna gingen we weer met de jeep naar een ander uitkijkpunt over de krater. Tot slot mochten we de Bromo gaan beklimmen. Dit kon je te paard doen maar wij waren bikkels. Het was een behoorlijk stoffige en stevige wandeling naar boven en de vulkaan zelf viel een beetje tegen. Je rook geen zwavel, het was niet rood en het borrelde niet. Het was meer een gat met grijs heet water, maar goed alsnog een prachtige ochtend!

Om 8uur kwamen we weer aan bij het busje waar we nog een uur moesten wachten op anderen. Beetje stress want we moesten de trein halen en vanaf half 3 hadden we alleen een sultana en een stukje zoet brood op. Gelukkig kwamen we ruim op tijd op het station aan, maar er was nergens eten te krijgen. Uiteindelijk een pakketje rijst, bami, sambal gekocht van een mannetje en daarna de trein in. Daar konden we gelukkig wel uitgebreid en lekker eten met het bordje op schoot. Daarna heb ik heerlijk ruim 1,5uur geslapen en vervolgens kwam er een film met Jackie Chan ‘The karate kid’ op tv. Er was geen geluid en Vietnamese ondertiteling maar we hebben het toch aardig weten te volgen. Om 16.00 kwamen we aan en gingen we met een Nederlands/Nepalees backpackgezin op zoek naar de ferry. Die meneer had de Lonely Planet goed doorgespit en zei dat het makkelijk te lopen was. Gelukkig zijn we hem gevolgd en hebben we geld aan becaks bespaard, het was namelijk echt om de hoek. Voor het vriendschappelijke prijsje van €0,52ct p.p. werden we naar de overkant gebracht, top!

We hadden eigenlijk nog geen idee waar we heen zouden gaan in Bali, alleen dat we donderdag in het zuiden moesten zijn. Dit stuk was echter te ver nu, minstens 4uur rijden en we waren al vanaf half 3 vannacht aan het reizen. We besloten met het gezin richting Lovina te gaan. Toen we dat hadden besloten moesten we alleen nog uitvinden hoe. Uiteraard zei iedereen die we tegen kwamen dat er geen bussen meer reden dus dat we echt een klein busje moesten huren voor €30,-. Gelukkig bleven we eigenwijs en zijn we gaan zoeken naar het busstation. De normale bus ging inderdaad niet meer maar wel een andere bus met 15man. Hier was de prijs heel anders, €3,- p.p. voor twee uur reizen. Iets duurder dan de grote bus maar kom op. Een Frans stel was echter moeilijk te overtuigen en hadden gelezen dat de gewone bus €1,50 was. Come on… denk ik dan, je staat in het donker, geen hotel te bekennen, de eerste publieke bus gaat morgenochtend. Waar doe je moeilijk over?? Om €1,50, uiteindelijk zijn ze toch maar ingestapt, er waren ook weinig andere opties. Paulie heeft nog lief snel wat pakjes noodles, water en een broodje gekocht, zodat we niet hoefde te sterven. Uiteindelijk hebben we alles gedeeld met het gezin want zij waren ook hongerig natuurlijk.

Om 8uur kwamen we aan in Lovina, helemaal gesloopt moesten we nog een hotel zoeken. Bij de derde konden we niet meer en zijn we gezwicht voor airco en heet water voor een te hoge prijs. Om 21.15 lagen we eindelijk gedoucht en met prikkende ogen en neus (door dat lava zand) in bed.