Zwaai zwaai Dublin!

We kwamen precies op tijd aan in restaurant Toscana en kregen een leuk plekje in de hoek bij de bar. Eerste indruk was goed, tot de wijn kwam. Ik moest proeven en normaal ben ik echt niet moeilijk, maar de wijnglazen stonken zo erg dat ik de wijn niet eens rook. Gefrustreerd liep de ober weg om de glazen schoon te maken, zijn non verbale ergernis gaf ons een vervelend gevoel. Het werd nog erger toen hij terug kwam en de glazen nog steeds stonken. Nu gaf ik ook Annie het glas en ze was het volledig eens, Kim zei dat het mogelijk aan de zeep lag maar het was echt vies. Boos ging hij weer weg en maakte al zijn frustratie kenbaar aan collega’s, zeer klantonvriendelijk. Nadat de glazen met kraanwater waren omgespoeld roken ze eindelijk normaal en kon ons diner beginnen. Eten was prima, niet extreem goed maar toetjes (tiramisu en chocoladetaart) waren heerlijk. De limoncello daarna was verdund met water dus een dikke tip hebben ze niet gehad.
Na het eten besloten we een rondje Temple Bar regio te doen. Bij de Vintage Cocktail Club konden we helaas niet terecht zonder reservering dus we zochten weer een pub met live muziek op. Heel Dublin draait om uitgaan lijkt het wel, overal vrijgezellenfeesten en álle pubs (en dat zijn er veel) zijn stampvol. We hebben heerlijk mensen gekeken, buiten en binnen. Op een gegeven moment gebeurde er in een pub zoveel om ons heen dat we de verschillende prikkels bijna niet meer aankonden. Wat een bizarre mensen, echt ongelofelijk! Moe, maar voldaan van het uitgaansleven keerden we redelijk op tijd huiswaarts.
Vanochtend werden we medium fit wakker, ik ben broodjes en koffie gaan halen en langzaam zijn we aan de dag begonnen. De vrouw van de broer van onze host (haha jaja) kwam de heren om 12.00 in de stad afzetten voor een belangrijke sportwedstrijd en ons op het vliegveld droppen. We zijn echt verliefd geworden op de Ieren, ze zijn allemaal zo lief en hartelijk. Op het vliegveld hebben we onze laatste uren gespendeerd met onze hobby: eten.
Anderhalf uur van te voren gingen we door de zeer drukke douane waar het vliegveld ons ook verraste. De douane mensen waren lief, er was gratis wifi, volop winkels en water voor een euro met een box ernaast om zelf het geld in te doen. Kim vloog voor werk naar Londen door, een half uur later dan wij dus die verliet ons bij de gate. Het was me het weekendje wel weer, we hebben genoten van Dublin.. Ierland we’ll be back!