Geen gebrek aan bier in Dublin

Voor het vrijdagavondprogramma hier in Dublin ben ik maar een nieuwe blog gestart. Na 3 restaurants te hadden gebeld en bij één langsgegaan te zijn (Vintage Kitchen, had voor het eerst weer plek op een vrijdag in juni, haha, leuke poging), vond ik telefonisch een plekje bij Red Torch Ginger. Het leven is te kort voor vies eten dus had op Tripadvisor gezocht naar de beste recensies maar niet iets stijfs. We hadden heerlijke uren voor onszelf gehad waar de ladies film hebben gekeken en ik heb bedacht wat we gingen eten, was het zover.
Om 20.15 verlieten we ons warme huis voor het bruisende Dublin! We hebben overheerlijk gegeten, pannenkoekjes met eend, padthai, hele hete curry en dim Sum, enorm genieten! Kim en ik waren behoorlijk moe van onze intensieve hike maar afhaken bij party in Dublin kon natuurlijk niet. Alleen al niet omdat we een woeste Annie op ons nek kregen ;). Na wat espresso en een dessert cocktail waren we er soortvan klaar voor. We begonnen in de enige echte Temple Bar waar een pint 7euro kostte en er alleen live muziek was, dus dat werd hem niet.
Er waren wat mensen in ons leven die ons op een andere tent hadden gewezen, The Copper Face Jacks. Het was een stukje lopen maar dan heb je ook wat.. Haha naja je hebt een stampvolle disco vol foute mensen en foute muziek die elke 30sec wisselt. Echter, het waren onze hitjes van vroeger dus we hebben ons er meer dan goed vermaakt.
Vanochtend waren de katers verdeeld, Kim voelde zich het slechtst en ik wel ok. Om 12.00 stonden we frisgewassen buiten, klaar voor wéér een zonnige dag, wat een geluk! We liepen naar Trinity college maar de rij was veel te lang om naar binnen te gaan en we hadden meer zin in een kopje koffie op een terras. Terrassen zijn vrij zeldzaam in Dublin, maar we hebben toch een terrasje gevonden bij de football sportkantine op de universiteit. Zeer origineel, maar goede koffie. Daarna wilde Annie en Kim graag winkelen maar Annie voelde zich niet helemaal fit dus we besloten eerst maar te lunchen. Zowaar vonden we weer een terrasje en daar hebben we veel tijd doorgebracht wachtend op onze salades.
Na de lunch was het weer shoppingtime maar omdat de Guinness brouwerij om 17.00 dicht ging en we daar nog heen wilden hadden we weinig tijd. Niemand geslaagd en ondertussen zocht ik manieren om bij de brouwerij te komen. Mijn enkel deed nog steeds veel zeer dus 2km lopen had niet mijn voorkeur. Echter door demonstraties reden de toeristenbussen niet, we wilden wel even op zo’n hop on/ hop off bus maar we hadden weinig keuze leek het en begonnen te lopen. Even hadden we het zwaar, haha Kim wilde iets zoets eten, ik had pijn en Annie probeerde ons van positiviteit te voorzien. Opeens zagen we dat de normale bussen wel reden, maar de boze buschauffeur accepteerde alleen muntjes, die we niet hadden. De bus weer uit en weg, Annie ging wisselen, terwijl ik een tafel probeerde te krijgen bij een Italiaans restaurant Toscana wat we passeerden. Beide waren we gelukkig succesvol zodat we eindelijk naar de brouwerij konden.
Om 20euro te mogen betalen voor de entree moesten we een half uur in de rij staan. Toen we eindelijk binnen waren kozen we voor een versnelde eigen versie van de tour. Met name gericht op proeven, een alcohol kennis test, en in de skybar onze Guinness claimen. Daar hadden we een heerlijk plekje en hebben we met uitzicht op Dublin uren kletsend doorgebracht. Na de ’tour’ waren we behoorlijk moe en hongerig dus met een beetje kip van KFC onder arm keerden we huiswaarts. Daar hadden weer heel fijn wat uurtjes voor onszelf voordat de nacht van Dublin ons weer stond op te wachten…