Marcél ging vandaag naar Varadero dus we hadden vroeg ontbijt. Omdat ik geen zin heb om voor een nacht nog ergens anders heen te reizen blijf ik nog 2 nachten hier. Na het ontbijt namen we afscheid en ging ik regelen dat ik nog 2 nachten kon blijven. Vanaf daar ging het downhill, heel veel pech volgend elkaar op, ik realiseerde me dat ik het mini beetje geld wat ik nog had gisteravond was verloren, gelukkig had ik nog een beetje geld op de kamer want Marcél had ook per ongeluk te weinig geld voor het ontbijt gegeven en ik moest nu 2 nachten alleen betalen, vervolgens was de sleutel verdwenen. Nog steeds geen idee waar hij is, ik denk dat Marcél hem heeft meegenomen maar ik heb zijn nummer niet. Ik moest van kamer wisselen want het was volgeboekt dus had een andere sleutel gelukkig, maar kreeg wel een boze casa meneer op mijn dak. Daarna brak mijn slipper kapot en mijn sandaaltjes waren ook al bijna stuk dus ik moest echt nieuwe schoenen voor ze helemaal door waren.
Ik wilde naar het strand maar had eerst geld nodig. Eenmaal de hitte getrotseerd naar de bank waar ik weer eeuwenlang moest wachten was ik mijn paspoort vergeten en zonder krijg je niks mee, kon ik weer terug. Van het beetje geld dat ik nog had ging ik eerst maar lunchen. Een redelijk smakeloos duur broodje kip wat ik alleen in een stikheet restaurant opat was het volgende feestje. Ik zocht op de kamer op wanneer de bank zou sluiten en dat was vlot dus moest opschieten. Het is hier in dit dorp zo ongelooflijk heet dat je het idee hebt dat je smelt als je overdag op straat loopt. Heerlijk om dus weer terug naar de andere kant van de stad naar enige de bank te moeten lopen. Toen dat eenmaal geregeld was moest ik slippers of sandalen hebben. Nu werkt het hier in Cuba net even wat anders. Van de 3 winkels die ze überhaupt hebben liggen een paar producten. Uiteraard geen slippers in mijn maat maar alleen achterlijk dure sandalen. Ik wilde weglopen maar ik realiseerde me dat ik echt geen keus had, op 1 dag mijn twee paar schoenen kapot (die ongelijke keitjes op straat hier zijn killing voor je schoenen), en op het strand zijn gympen niet echt een optie dus ik schafte ze maar aan, deed ze meteen aan en gooide mijn oude schoenen weg. Het enige voordeel, want het glas is natuurlijk altijd halfvol ;), is dat ze heel lekker zitten.
Via een markje ben ik teruggelopen maar ik had geen energie om te onderhandelen dus heb niets gekocht. Om 15.00 was ik weer op de kamer, te laat voor het strand en daar ging mijn dag aan onzinnige bestedingen. Rond de avond ben ik naar de trappen (daar is er internet) gegaan om daar even mijn blogs te posten en te checken of ik Marcél kon bereiken. Uiteraard was mijn wifi heel snel op dus dat schoot niet op en besloot daarom deze dag maar vast te posten zonder avondprogramma ;).
Leave a Reply