Om 09.00 werd ik wakker, had prima geslapen en de koorts was gezakt naar 37,5. Voelde me nog wel behoorlijk slap en was helemaal opgeblazen van al het vocht. Ik bestelde wat toast en papaya. Heel langzaam begon ik aan de dag, ik ging ontbeet in mijn gigantische bad en verzamelde ik al mijn kracht om een taxi naar de bank te nemen. Na elke mini activiteit moest ik rusten of naar de wc dus had nogal wat voeten in aarde, maar het is gelukt. Nadat ik weer was bijgekomen belde ik mijn butler (vreselijk maar waar) om me van wat info te voorzien, oa over vervoer naar vliegveld en waar ik gegrilde kip en rijst kon krijgen. Het hotel heeft iets van 16 bars en restaurants. Ze gaf aan dat ze dacht dat dat wel zou lukken bij het restaurant aan het strand, perfect! Stap voor stap wandelde ik door het gigantische hotel wat de grootte van een half dorp heeft. Onderweg zag ik winkelcentrumpje, een ijssalon, een taartenwinkel, maar ook een crêperie, hoe frustrerend dat ik dat nu niet kan eten! Het hotel is echt prachtig, mooi aangelegd zodat het niet massaal voelt, heel groot zwembad. Eenmaal op het strand was het alsof ik weer op de Malediven was, zo blauw en zo wit. De gasten waren exact hoe ik het me had voorgesteld heel veel Engelse en Canadese opgepompte mannen en vrij gigantische vrouwen. Het is blijkbaar ook een speciale feestdag in Canada vandaag want het hele hotel hangt vol met Canadese ballonnen en spandoeken.
De kip was lekker, helaas zonder rijst dus solo kip en besloot even op een strandbedje te gaan liggen. Dat hield ik welgeteld 20min vol, toen moest ik weer naar de kamer. Nadat ik daar even had gezeten had ik afgesproken met de mevrouw om te betalen, alles werd geregeld, heb haar ook een bedankkaartje voor de dokters meegeven, en na weer een mini pauze keerde ik terug naar het strand. Ondanks de enorme pijn in mijn nek ging deze poging beter. Kleine stapjes voorruit.. Na een klein uurtje dacht ik even mijn gezin weer op de hoogte te stellen van mijn gesteldheid, mijn blogs te posten en daarna heerlijk weer even te gaan slapen op de kamer voor ik vanavond weer kip en rijst ga zoeken. So far.. So good!
Het is aan de ene kant enorm frustrerend om ziek te zijn op een plek waar goddelijk eten, drinken en entertainment in overvloed is, aan de andere kant ben ik zo ongelooflijk blij dat ik nu hier ben en niet in een casa. Het is gewoon pech dat ik alle rust mijn tot nu toe vrij interessante vakantie wilde afsluiten en nu waarschijnlijk gesloopter terugkom dan dat ik heen ging!
Ps. Ter afsluiting een opgezwollen hoofd strandselfie ter compensatie van de afgeschuwelijke infuusselfie van gister.
Leave a Reply