Guatape en la piedra

Vandaag stond de trip naar guatape op de planning. We stonden weer om half 7 op en het ontbijt in onze oh zo gezellige lobby was ineens luxer dan de dagen ervoor. Ook zaten we niet meer alleen maar met nog meer gasten. Om 8u stapten in een metro naar de halte caribe waar we op een bus naar guatape konden stappen. Colombia is heerlijk maar van wegwijzers hebben ze nog nooit gehoord. Het was dus weer een uitdaging om de juiste bus te vinden, maar in mijn beste Spaans kwamen we een heel eind ;). Een kaartje kopen bij ticketbooth 9 en vervolgens in bus 9 stappen. Na wat getouwtrek of we wel of niet in de bus van 8.45 mochten of konden waren we toch en route. Het was een bumpy maar mooie route waarvan ik ongeveer een uur heb geslapen. Net voorbij het dorp peñol stopte de chauffeur bij een tankstation dat naar la piedra leidde. Dat is een rots van 220 meter die ineens in de natuur opdoemt. We moesten vanaf de pomp eerst een stuk omhoog klimmen om bij de ingang te komen. Uiteraard de helft onverhard en zonder bordjes. Bij de ingang moesten we betalen en na 659 treden naar boven hadden we de top bereikt. Daar hadden we wel een chocolade reep verdiend. We werden beloond met een ongelooflijk mooi uitzicht over het merendistrict van 7260 hectare en 1.200’000.000 kubieke meter water wat 30% van de energie in het land genereerd. 
Heel bijzondere plek om te zijn. Jammer dat we daarna in de tuctuc naar guatape ongelooflijk zijn afgezet door 6x de normale prijs te betalen. Toch snel 2 euro ;). We zijn meteen ons buskaartje terug gaan kopen want in de lonely planet stond dat dat verstandig was, zeker in het hoogseizoen. Maar daar zitten we zeker niet in, toeristen zijn echt zeldzaam, op die berg na. Ook in dit super toeristische kleurrijke dorpje zijn ze er bijna niet. Ik had wat buikpijn dus in de lonely planet zochten we de restaurant aanrader op. De toeristeninfo wees ons de weg en gaf ons een kaart. Bij restaurant Don de Sam waren we ook de enige. Nou dat is normaal bij aanraders uit de lonely planet wel anders. De Indiase curry’s waren overheerlijk en met heel veel groente. Na het eten hebben we nog anderhalf uur door het dorp gewandeld, schattig met haar schilderachtige en kleurrijke versieringen op elk huisje.
Om 14.30 namen we de bus terug. Dat busje was volgeladen met kids en locals die onderweg op verschillende plekken eruit werden gezet. Onze chauffeur wilde duidelijk wat bijverdienen ;). We genoten weer van het schitterende uitzicht en de gezellige Colombiaanse muziek van onze buschauffeur. Ook de temperatuur was goed dus was echt een heerlijk reisgevoel. Door de zon, muziek en het gehobbel ben ik weer in slaap gevallen dus de tijd ging snel. Om 17.00 waren we weer in ons hotel dus we hadden er een hele dag opzitten, wel echt een aanrader! In de avond zijn we bij café zorba gaan eten, aanrader van jörgen en de lonely planet. Geen idee waar we terecht zouden komen, beetje buiten de loop, maar was een heel gezellige tent, druk ook! Daarna hebben we boodschappen ingeslagen voor ons primitieve nachtje in park Tayrona overmorgen. Vanaf morgen koud douchen en geen Wi-Fi. Eerste nacht in een bed, tweede waarschijnlijk een hangmat. We zijn heel benieuwd! We vliegen in ieder geval om 12.00 naar santa marta met VivaColombia.