Om half 6 ging de wekker weer om via Hongqiao vliegveld naar Beijing te gaan. Paul had heel slecht geslapen, de reizigersziekte vierde hoogtij bij ons allebei en ik was ook nog heel duizelig de hele tijd. Paul kwam op het vliegveld aan met overheerlijke cheesecake aan als ontbijt, om mij een suikershot te geven (het hielp) en om onszelf te verwennen. We deden een poging om zelf in te checken, maar belanden helaas niet naast elkaar. Gelukkig was er een aardige Engelssprekende Chinees die aanbood om te ruilen in het vliegtuig. In de twee uur vliegtijd kregen we zowaar een hele maaltijd met rijstepap, fruit, salade en een broodje, wat een luxe! Helaas kreeg de charmante vrouw achter me het voor elkaar om om de paar minuten in mijn oor te boeren, echt daar kan ik nog niet aan wennen!
Nadat we de airport trein naar de stad en vervolgens de metro naar Guloudajie hadden genomen kwamen we om 12.00 aan in het Bamboo Garden Hotel. Op aanraden van Frank zijn we hier terecht gekomen, het heeft een klassieke, Chinese binnenplaats. De hallen en paviljoens in het gebouw zijn verbonden door lange gangen, omgeven door een rustige omgeving van bossen van bamboe, rotspartijen en fonteinen. Onze kamer is ingericht met nieuwe, traditionele, Chinese meubels van de Ming & Qing-dynastie. Het was ooit het huis van Sheng Xuanhuai, een minister in de Qing-dynastie. En men zegt dat het de tuin van Andehai was, the imperial eunuch (Google maar, mijn Google werkt niet in China ;)). Blijkbaar hebben er daarna nog veel meer Chinese beroemdheden gewoond. Het is voornamelijk gewoon een oase van rust in die drukke stad!
Het wassen vonden we op dit bijzondere plekje echter te duur haha, dus hebben we zelf een ouderwets wereldreis wasje in bad gedaan en het lijntje hing weer door de kamer. Het was prachtig weer in Beijing, blauwe lucht en zon, maar hierdoor ook verschrikkelijk heet. Om 13.30 verlieten we het hotel weer om naar de verboden stad te gaan, maar eigenlijk was dat echt te heet nu en zonde omdat we niet genoeg energie hadden. We besloten de metro naar Tiantandongmen te nemen om de Temple of Heaven te bezoeken, maar eenmaal daar konden we dat ook niet opbrengen. Het was gewoon te heet, we voelden ons niet 100% dus we gingen maar terug naar de Pearl Market (waar we de vorige keer ook waren) om souvenirs te scoren. Binnen werd ik helemaal gek van die agressieve, nare en trekkende vrouwelijke verkopers en het onderhandelen. Na een uur ben ik zonder iets (bijna) gillend naar buiten gerend!
Teruggaan naar het hotel was het verstandigst en we waren inmiddels helemaal op. Ook die metro met de trappen, het overstappen, het verre lopen en de drukte waren we helemaal spuugzat! Eenmaal op de kamer konden we het niet eens opbrengen om uiteten te gaan. We namen plaats in de prachtige tuin van het hotel en werden helemaal lek gestoken door de muggen terwijl we een veel te duur bordje rijst aten. Haha nu liggen we (om 20.00) in bed, deze dag was er niet één voor in de boeken. Morgen weer een nieuwe dag…. Godzijdank 😉
Het is wel een reis van uitersten. De kamer ziet er wel leuk uit. Rust maar wat uit. Wel nog even naar de verboden stad. In Peking zijn geweest en deze niet hebben bezocht kan echt niet.
Kus mams
Boeren… Right, komt me bekend voor… Met een beetje geluk ruik je niet wat er voor ontbijt… En diner de avond ervoor is gegeten
Good luck
😉