Om 6u ging de wekker maar het duurde even voordat we uit het hostel waren. De niet Engelse sprekende Chinese nachtreceptionist weigerden onze deposit te geven, maar dat had ik in eerste instantie niet door. Dus dom genoeg had ik het papiertje al getekend (ja leermoment). Hij haalde blijkbaar hetzelfde trucje uit bij een jongen voor ons, maar die was er helemaal klaar mee en liep weg. Paul was niet zo makkelijk te overtuigen en waarschijnlijk ook best wel dreigend dus het is gelukt. Wat een eikel van een vent, waarschijnlijk probeert hij dit elke nacht bij elke gast die uit wil checken.
In ongeveer 40min waren we bij Hongqiao Railwaystation waar we heerlijk met brood ontbeten. Bij ‘BreadTalk’ hadden ze zelfs een volkorenbol met zaden en uit eerdere ontbijtzalen hadden we nog jam in de tas haha. Het is fijn dat ze in Shanghai zoveel Engels op de borden gebruiken, nu snapten we zowaar waar we heen moesten. We reisden met een highspeed trein die ons in iets meer dan een uur naar Hangzhou bracht. De trein was heel luxe met conductrices die eruit zagen als stewardessen en hun taak erg serieus namen. Paul wenste dat ze, de tweede klas stoelen waar we nu op zaten, ook in het vliegtuig hadden. Alle ruimte voor je benen en je stoel die behoorlijk ver naar achter kon, dit was behoorlijk comfortabel. In de trein heb ik de komende twee dagen uitgedacht en keken we naar de grijze buitenlucht. We hadden al een hele tijd geen zon gezien, door de regen, wolken of smog.
Het vinden van de busticketoffice om kaartjes voor Wuzhen overmorgen te kopen ging echter minder soepel. Na een half uur zoeken gaven we het op, ook de bus naar ons hostel konden we niet vinden en de halve afspraak met hostel dat iemand ons zou halen stond blijkbaar ook niet. Uiteindelijk namen we maar een taxi en hoopten we dat het hostel die bustickets zou kunnen regelen. Die taxichauffeur was vreselijk, bracht ons eerst naar het verkeerde hotel en reed als een dwaas. Volgens de receptieman moet ik de buskaartjes bij de bus zelf kopen, maar om op het busstation te komen schijnt een hele onderneming te zijn. Dat wordt een zorg voor overmorgen. We waren nu een beetje reismoe dus deden het rustig aan. We lunchten in het hostel, Paul kreeg een soort super pittige hotpot met noodles en beef en ik gewokte groente, allebei weer top.
Vervolgens besloten we in onze buurt wat dingen te bekijken (we zitten aan de zuidkant van West Lake met ons hostel West Lake Youth Hostel). Hangzhou is een van de bekendste en welvarendste steden van China (ook wel te zien aan alle dure merken en extreem luxe auto’s overal), en staat vooral bekend om de natuurlijke en groene omgeving, met het Westelijke Meer als toeristisch trekpleister. De Leifeng Pagoda lag in de buurt en is een vijf verdiepingen hoge toren met acht kanten. Het ligt op de sunset hill en was oorspronkelijk gebouwd in 971, hij is ingestort in 1924 (je ziet de brokstukken nog in de kelder) en pas weer opgebouwd in 2002. Bij BNN op reis hadden we al gezien dat Nicolien Hangzhou en ook deze toren bezocht. Het uitzicht over West Lake is prachtig! Je kunt alle kanten op kijken, alleen jammer dat het grijs was. Wij waren ook weer een hele attractie en werden van alle kanten gefotografeerd (bewijs, zie foto haha). Daarna zijn we een stukje verder gelopen naar het begin van de Su Causeway (een soort pad over het meer van 2,8km lang).
Na deze onderneming gingen we even op de bank in het hostel voor de tv met het WK erop chillen. We kregen bijzonder lokale vruchten aangeboden van andere gasten, rood, rond, zoet en met een soort puntjes, geen idee hoe het heet maar het was lekker. Om 16.00 huurden we twee fietsen om rond het meer te fietsen (de beste manier om dit prachtige landschap te verkennen). Dit meer is ongelooflijk indrukwekkend, overal lotussen, bootjes, eilanden en Chinese gebouwen en torens, echt wauw! Onderweg begon zelfs nog een beetje de zon te schijnen en kwam er een beetje blauwe lucht, het is behoorlijk toeristisch maar echt een plaatje! Nadat we ongeveer op driekwart waren parkeerden we de fietsen en gingen op zoek naar de nachtmarkt om wat te eten. We werden weer eens verrast met verrukkelijk eten op straat, eerst een aluminium bakje met garnalen, tofu, knoflook en mihoen wat op de BBQ ging en daarna koude verse noodles met 15 verschillende toevoegingen (sauzen en groenten). We zaten te smikkelen en mensen te kijken vanaf zo’n plastic klein stoeltje, genieten!
Hierna was ons geld op en hebben we ongeveer een half uur gezocht naar een ATM die werkte! Toen we onze fiets daarna weer gingen zoeken waren er overal muzikanten bij het meer en in het meer zelfs weer een fonteinshow. Een mooie afsluiter van de avond, al was zonder fietslicht een kwart van het meer terug fietsen ook een uitdaging ;).
Josje, je ziet er op de foto voor de trappen uit of je zo naar kantoor moet. Niet echt een backpackeroutfit.
Wel mooi.
Doe maar even rustig aan.
Kus
Wil trouwens wel eens een keer een dreigende Paul zien. Hebben we nog niet meegemaakt.
Stuur er eens een foto van.