Ik heb inmiddels een goed beeld gekregen van de stad en mijn werkzaamheden. Op kantoor is het ongelooflijk druk, maar ik ben wel eindelijk helemaal ingewerkt. Het is een pittig weekje geweest met een hoog stresslevel en heel veel uren werk. Laten we beginnen bij het weekend, op zondag hebben Tijn en ik een heerlijke toeristische dag in de stad gehad. Tijn is vorige week ook in Brussel komen wonen en tot nu toe hebben we elke keer geluk gehad in het weekend. We zijn eerst naar de zaterdagmarkt geweest bij ons in de buurt (Flagey). Een hele leuke markt met allerlei eettentjes en mini terrasjes, maar je kunt er ook groente/fruit/gegrilde kip/olijven etc. kopen. We hebben daar een crêpe gegeten en onze weekboodschappen in gekocht. Daarna zijn we naar het paleis gelopen en hebben daar op een foodmarkt een luxe yoghurtijsje gegeten en boven op het terras van het muziekmuseum een biertje gedaan met uitzicht over de stad. De weg terug hebben we via de Louisalaan gelopen, een neverending straat die leuk begint, maar richting ons huis steeds iets saaier wordt. In de avond hebben we gegeten bij Canterbury, een wereldberoemd restaurant bij ons om de hoek. Blijkbaar is hier de filet american (steak tartar) uitgevonden. Het was heel druk, niet ongezellig maar nothing fancy, je kunt niet reserveren dus aan de lopende band staan mensen te wachten. Het dineren en überhaupt het leven in Brussel is behoorlijk duur. We hebben een heerlijk bordje gegeten, maar ze kenden ook hier de prijzen wel weer. We hadden verwacht dat het een iets sjieker restaurant was haha, dus we hadden ons helemaal opgedirkt. Daarom besloten we op zoek te gaan naar een cocktailbar waar deze outfit gewaardeerd zou worden. We vonden cocktailbar Tigre bij ons in de buurt. Heel gezellig, maar meer hipster dus ook daar waren we lichtelijk overdressed.
Op zondag ben ik in de loop van de middag naar Nederland gegaan. Daar heb ik gezellig met Lil wat drankjes gedaan op het sushifestival. Na een tijdje kwamen ook Faas en Jasper even hallo zeggen. De avond heb ik doorgebracht op Olof’s bank met een ‘kapsalon’ en studio sport, Olof’s typische zondagavond. De volgende ochtend was ik al om 7.15 in Amsterdam en rond 8.45 kwamen de eerste Belgen binnen. Met een groepje van 10 hebben we een aantal afdelingen bezocht die op dezelfde manier werken als we in Belgie van plan zijn. Veel inspiratie en erg leuk. Ik moest op tijd weg om naar fysio te gaan. Mijn nek en rug zitten vast dus ik verheugde me op wat verlichting. Echter door de enorme file miste ik mijn afspraak, een goed begin van de week (NOT!). In de avond kwamen paps en mams bij Olof eten en ook die daar bleef ik daar logeren.
De volgende ochtend verliet ik weer om 6.30 het huis om de Thalys terug naar Brussel te nemen. Tijn kwam op hetzelfde moment richting Amsterdam dus in principe hadden we naar elkaar kunnen zwaaien de trein. Hij had echter de pech dat zijn Thalys kapot ging en hij uren heeft moeten wachten. Hij kwam pas om half 12 op kantoor aan, wat een ellende. Die avond ben ik met twee Nederlandse collega’s gaan eten bij de italiaan Olio e Aglio in de buurt en toen Tijn ’s avonds aankwam zijn we bij Café Belga met z’n vieren wat gaan drinken. Ze hebben een heel groot terras aan de zijkant van Flagey en het is daar altijd druk. Ook op dinsdagavond ging de muziek hard aan en werd het heel gezellig. We waren rond 23.00 thuis maar moest weer om half 6 om rond 6.45 op kantoor te zijn. In de avond waren we van plan naar het plein Kastelijn te gaan, het was prachtig weer en het schijnt daar op woensdagavond altijd erg gezellig te zijn buiten. Ik was echter helemaal gebroken dus we hebben (vies en duur) eten besteld en zijn heel vroeg naar bed gegaan.
Op donderdag begon de dag weer met een typisch Belgisch avontuur, een gezamenlijke rekening openen bij de ING hier. Ik had al een rekening, maar we wilden daar Tijn graag bijschrijven. Je kunt namelijk op heel veel plekken hier niet met je Nederlandse betaalpas betalen (heel vervelend). Het relocationbureau dat ons helpt met praktische zaken hier zoals inschrijving bij de gemeente, huisvesting én het openen van een rekening had alle documentatie al opgestuurd dus we zouden alleen maar langs hoeven te gaan met ons paspoort. Nou dat bleek iets anders te gaan, in krakkemikkig Nederlands werden we te woord gestaan, van het kastje naar de muur gestuurd, geholpen door 4 verschillende collega’s en pas na bijna anderhalf stonden we buiten met het resultaat. Nu hopen dat Tijn zijn pas binnen een week thuisgestuurd krijgt, zoals ze mij ook hadden beloofd, maar het heeft mij 2 bezoeken aan de bank en een telefoontje gekost om alles compleet te krijgen. We zullen zien. De politie is ook al aan de deur geweest om te controleren of Tijn hier wel woont, maar we waren niet thuis, dus ik ben benieuwd hoe ze dat nu gaan oplossen. Hij heeft in ieder geval contact met ze opgenomen.
Donderdag was een belangrijke dag omdat we voor het eerst concreet communiceerden naar medewerkers wat er voor hen zou gaan veranderen in de transformatie. Dat doen we in twee delen, het volgende deel komt in juli, deze dag was met name interessant voor de managers. Eerst moesten twee collega’s naar de ondernemingsraad en toen dat goed ging werden alle managers in het land geïnformeerd via persoonlijke sessies. Ik moest naar Gent, dat is nog een hele onderneming. Eerst met de metro, dan met de trein en dan met de bus. De bus in Gent werkt echter niet met hetzelfde systeem als Brussel en een kaartje kopen is een hele onderneming. Je kunt een sms sturen (maar alleen met een Belgisch nummer, dat heb ik niet) of betalen met kleingeld (had ik ook niet). Er zijn vast nog andere mogelijkheden maar die kende ik niet. Het was maar een klein eindje en mijn Belgische collega’s vertelden me dat er nooit werd gecontroleerd. Nou dat heb ik geweten. Om half 8 zat ik in de bus terug naar het station, we stopten en ineens kwamen er twee controle mannen aan. Ik wilde uitleggen waarom ik geen ticket had maar ik kreeg te horen: ”Spullen pakken en uitstappen, volg mij”. Voor de hele bus voorschut werd ik in de regen buiten gezet en moest ik mijn hebben en houwen opgeven. De vriendelijke meneer (NOT!) liet duidelijk merken dat excuusjes op zijn plaats waren en reageerde gefrustreerd op mijn rijbewijs: ”Waar hebben júllie nou weer dat rijksnummer staan?” Op nare toon waarmee met jullie, jullie Nederlanders werd bedoeld. Nadat ik alles had opgegeven vertelde de beste man dat er een boete van 110 euro naar mijn adres zou worden gestuurd. 110 euro?! Toen ging ik toch wel even uitleg vragen hoe ik zonder Belgisch nummer en kleingeld dan een ticket had moeten kopen? De meneer gaf een aantal opties, die ik allemaal niet als opties had gevonden, maar dat terzijde. Ik kreeg een adres waar ik een klacht in kon dienen indien gewenst. Nou top einde van mijn dag. Nadat er inmiddels 3 bussen weer waren gepasseerd kon ik weer instappen. Op weg naar Brussel. Balend en moe kwam ik rond half 9 aan in Brussel, niet helemaal scherp meer na de week die ik toe al had gehad dus ik stapte ook nog in de verkeerde bus. In de bus werd ik gelukkig geëntertaind door mijn vriendinnen die me van allerlei Belgen moppen voorzagen haha en eenmaal thuis om 21.15 stond er een wijntje en toastjes op me te wachten.
Nou de laatste dag deze week was de vrijdag, die dag begon mijn stress pas echt. Het begon met blaren in mijn gympen. Een collega uit Nederland die nog even de stad in moest had gelukkig wel heel dure verkeerde kleur sokken voor me meegenomen. Haha dat verzachte letterlijk de pijn. Het was heel leuk dat ze er was, maar ik zag totaal geen overzicht meer in mijn werk, hoe dit ooit af zou komen en wanneer het ooit zou eindigen, dit jaar zie ik dat namelijk niet meer. Daarnaast liep naast wat behoorlijk frustrerende tijdvretende processen aan met Nederland dus tijd voor de borrel was er niet meer. Gelukkig zijn Tijn, die collega en ik gezellig gaan eten bij Le Chou de Bruxelles (Typisch Brussels, relatief betaalbaar eten, heerlijke mosselen op 20 manieren bereid) dus dat was top.
Op zaterdag hebben we de hele dag in pyjama gezeten, heb ik gewerkt en heeft Tijn wat van mijn stress wegenomen door me te helpen met werk. Kortom alles gaat goed met ons. Ik heb het iets te druk maar Tijn heeft goede twee eerste weken gehad en heeft het nog wat rustiger. Dat is goed voor de balans op dit moment!
Leave a Reply