We werden vanmorgen om 06.00 opgehaald bij het hotel. Ik had toen al een aantal kokoskoekjes achter de kiezen, maar het bleek gelukkig niet nodig want bij aankomst in het tropical hotel stond ons een heerlijk luxe ontbijt te wachten. Tijdens het ontbijt waren we al mensen aan het spotten die bij ons op de boot konden zitten. We zagen een gezin in vol jungle ornaat met twee oudere mensen en een zoon van ongeveer 17. We vreesden het ergste, zeker met zo’n zoon die natuurlijk direct aan mij als speelbuddy zou worden gekoppeld. Om 07.00 verzamelden we bij de receptie en kwamen er 2 gidsen met rieten hoedjes aan gelopen (goed voor het groepsgevoel ;)). Nu zagen we direct dat zij inderdaad part of the gang waren, maar we zagen ook een vader met een zoon van ongeveer dezelfde leeftijd dus die konden nu mooi spelen samen haha. We ontmoeten de rest van de groep die bestond uit, het bovengenoemde gezin, Amerikaans, joviaal, dol op vertellen waar ze allemaal geweest waren, 11 kinderen en namen elk kind mee na highschool graduation. Ze waren met elk kind in Europa geweest maar deze jongen wilde iets anders, Brazilië! Ja, dit wisten we in 1,5 minuut en nog meer maar dat past niet allemaal op de blog. Papa, koning jungle had zich voor de gelegenheid in het nieuw gestoken met een prachtige groene jungle outfit met alle bijpassende accessoires. De telelens van om en nabij 5 meter kon natuurlijk ook niet ontbreken. De volgende medestanders deze week waren de vader en zoon, ook Amerikaans, paps wilde graag de trip maken die door zijn vader beloofd was, maar nu was hij overleden. Zoon, stille Willy met spijkerbroek en laptop zag eruit alsof hij overal liever wilde zijn dan hier. Verder hadden we nog een Amerikaans stel van rond de 45, hij werkt veel in Brazilië en zijn hier alleen voor de boottocht en tot slot een Australiër alleen van rond de 45. Wonderbaarlijk genoeg een behoorlijk jonge groep van 10.
Op de Tucano boot aangekomen werden we naar onze hutten gebracht. Aan onze tourguide vanochtend had mams gevraagd of de boot vol was en zo niet, of het mogelijk was om ipv een stapelbed een kamer met twee losse bedden te krijgen. We kwamen in onze hut en tot onze grote verrassing had ze het gefixt, we hadden de grootste hut van de boot, woehoe! Mams was helemaal in haar element, sowieso is ze echt dolgelukkig nu we op de boot zitten dus dat is fijn haha. We zijn de enige Europeanen en niet Engelssprekenden aan boord dus we kunnen heerlijk roddelen ;). Ik werd vandaag 19 geschat dus ben al 2 jaar ouder dan gisteren ;). Bovenstaand verhaal was om 09.00 klaar dus was erg nieuwsgierig wat de dag ons nog zou brengen.
Om 10.00 verzamelden we allemaal op het dek, we hebben twee gidsen, twee jungle mannen, een kokkin, een kapitein, een huishouder en een reparateur aan boord. Er werd ons geinstrueerd veel bananen te eten en water te drinken tegen uitdroging. De gidsen zijn een heel schattige glimlachende halve indiaan die redelijk Engels spreekt en een vriendelijke maar onverstaanbare bonenstaak. De tweede vertelde ons een lang en saai verhaal over de regels van de boot en de jungle. Toen moesten we onszelf voorstellen en daarna gingen we een noodgeval oefenen. Naar de kamer, alarm afwachten, je reddingsvest aan en naar het dek. Vervolgens kregen we nog meer uitleg over het globale schema in de diningroom:
05.20 komen ze op de deur kloppen
05.50 eerste excursie
08.00 ontbijt
10.00 tweede excursie
13.00 lunch
16.00 derde excursie
19.00 diner
20.00 vierde excursie
Er staan ons dus behoorlijk intensieve dagen te wachten. Vandaag begon de lunch gelukkig om 12.00 want had aardig trek gekregen. We kregen vis, kip, allerlei groenten, rijst en maniok. Daarna konden we onszelf gaan vermaken voor een aantal uur waarin ik een powernap heb gedaan en daarna ben gaan lezen in ‘De helse rivier, een reis langs de amazone’ en mams met haar verrekijker in de weer ging.
Om 16.00 begon onze eerste excursie, met onze prachtige sandalen, hoedjes en verrekijkers trotseerden we de rivier in kleine bootjes. We hebben inmiddels ontdekt waar onze sjaak bonenstaakgids sprekend op lijkt nadat dit diertje op mams schouder landde, een wandelende tak. Hij had ook meteen een innige band met het beestje wat ik bijna had vermoord door het van haar schouder te schieten. Onze eigen tak bracht de wandelende tak veilig aan wal op een blaadje haha. Ik kreeg vervolgens van onze achterburen Suzan en David lachend te horen: “you probably didn’t study environmental law?”. We hebben tijdens ons boottochtje allerlei vogels gezien zoals parkieten, papegaaien, spechtachtige, een kolibrie en nog veel meer. We hebben ook we een rivierdolfijn gezien maar we weten niet of het een grijze of roze was. Had een kaaiman of toekan ook gewaardeerd maar wie weet een andere avond. Op deze trip is ons vermoeden dat deze wandelende tak Edy prima als slaapmiddel kan fungeren ook bevestigd. Ik kreeg midden in die doodstille jungle zowaar een beetje de slappe lach wat ik probeerde te verbergen als dat ik me verslikte. Terug op de boot hadden we een snack (bananenchips) op het dek maar ik ging eerst genieten van de koude douche alvorens me op een biertje te storten. Wij worden al als de alcoholisten aan boord gezien nadat we bij de lunch al een biertje nuttigden en een fles wijn voor het diner in de koelkast stalde. Tijdens het aperitief kreeg ik een leuk gesprek met Ian uit Australië over zijn land, het dure bier, wijn in kartonnen dozen en andere reizen.
Om 19.00 kregen we een cursus van onze leuke gids over de verschillende fruitsoorten in noten in de amazone en om 20.00 begon het diner. We zaten met Suzan en David uit de US aan tafel (ook met lunch en uitleg) en gelukkig begonnen zij ook aan de wijn. We hebben enorm gelachen met hen en reisverhalen gedeeld. Na het eten bleven we even plakken en deelde ik met hen en Ian de avonturen van mij en Paul in Tasmanië en ons werkende leven tussen de vleermuizen, helse kinderen en bogans. Een verhaal wat nooit verveeld en waar geen woord van gelogen is. Om 22.00 lagen we in onze ruime kamer klaar voor de nacht. Nog maar 7.20u om te slapen…
Leave a Reply