Rondje Noord Oost Sao Miguel

Het was bijna niet te doen zonder airco afgelopen nacht. De ventilator maakte een enorme herrie en maakte weinig verschil in een extreme benauwde kamer. Gelukkig lag Ang wel lekker naast me te slapen. Het zou een warme dag worden voelden we al. We reden om half 10 weg en eerst even nog langs de caldeira’s bij daglicht. Blijft indrukwekkend zo op straat. We hebben een beetje een haat/liefde ervaring gehad met het plaatsje Furnas. De natuur eromheen is extreem indrukwekkend en ook de straten met caldeira’s heb ik nooit eerder gezien, maar het feit dat het zo moeilijk is om ergens te eten (en slapen, want daarom sliepen we hier) is wel echt irritant. Op naar een nieuwe plek, waar we 2 nachtjes blijven, maar vandaag gingen we eerst de hele oostkust via Nordeste afrijden. Eerste stop was Povoacoa, een route door de groene (elke centimeter is begroeid met groen) bergen en haarspeldbochten om daar een ontbijtplekje te vinden. In deze baai gingen ooit de eerste eilandbewoners aan land.In dit nog slaperige stadje vonden we Briso do Mar. Daar voelde ik me zoals ik eerder had gelezen. Je hebt hier echte ‘mannen’ kroegen waar je als vrouw nogal opvalt, haha zo voelde ik me ook. De ogen priemden van deze mannen waarvan sommige al om 10.00 uur op dinsdagochtend aan het bier zaten. We aten de lokale specialiteit fofas (met room gevuld gebak) en genoten van de koffie in de haven.

De volgende korte stop was Miradouro (uitzichtpunt) Do pico dos bodes, waar je vanaf een uitkijktoren aan twee kanten de zee, de bergen en de dorpjes zag. Aan deze kant van het eiland hebben we tot nu toe nog geen enkele toerist gezien, heerlijk! De wegen waren ook hier weer prachtig. Miradouro da Ponta da Madrugada was de volgende en daar zagen we weer wat mensen. In ieder dorp loopt trouwens iemand op straat om de straat aan te vegen en op de ruimen. Daarnaast hebben we bij elkaar ook al 30 tuinmannen gezien die kanten langs de weg maaien, waardoor alles er perfect uit ziet! Het voelt alsof je de hele dag door een prachtige kleurrijke tuin rijdt, vooral ook nog door de paarse/rode/hele bloemen en de hortensia’s.

Het volgende stadje was Nordeste, daar zaten we op een terrasje met uitzicht op zee bij Nor Coffee. Nordeste betekent letterlijk ‘noordoost’ in het Portugees. Heel mooi met witte huizen, ruige kustlijnen en een grotendeels door bossen bedekt gebied. We liepen terug naar de auto langs de 15e eeuwse kerk, Sao Jorge. En de brug die toegang biedt tot de stad! Deze is gebouwd in 1883 en rust op 7 bogen. We wilden lunchen bij Casa De Pasto O Cardoso maar dat was vol dus vanuit de auto belden we Os Melos in Achadinha, daar was nog plek. Daar had je een lokaal buffet met gefrituurde makreeltjes, bonen, gekookte aardappels, beef, heerlijke kip en rijst. Een heel bord vol voor de schappelijke prijs van 8 euro.

Vervolgens reden we door naar Miradouro do salto da Farinha. Daar werd Angelo door twee tuinmannen gewezen op het feit dat de tijd van goedemorgen Bom dia… voorbij was en het al tijd was voor goedemiddag Boa Tarde. Deze mannen wezen ons er ook op dat er op dit moment geen water in de waterval zat dus bespaarde ons de afdeling en klim. We hebben wel even bij de dichtbijgelegen look-out gekeken maar zijn vervolgens doorgereden naar Gorreana thee.

Dit is Europa’s oudste (en op dit moment enige) theeplantage. De plantage en fabriek zijn gebouwd in 1883 en nog steeds in gebruik! Tijdens een bezoek aan dit familiebedrijf kregen we een tour langs de verschillende processen die nodig zijn om thee te maken, ze waren nog steeds aan het werk en gebruikten zeer ouderwetse machines. Natuurlijk kun je hier ook genieten van een kopje thee (zwarte of groene) terwijl je uitkijkt over de mooie theevelden en omringd wordt door de verschillende geuren die de theebladeren met zich meebrengen.

Om 15.00 uur kwamen we aan in Ribeira Grande waar we voor 2 nachten hebben geboekt in het Northshore hostel. Qua stijl lijkt het totaal niet op een hostel, gloednieuw en doet beetje Scandinavisch aan. We hebben ook nog geen andere reiziger gezien. Daarna gingen we naar het strand bij Municipal pools of Ribeira Grande (Puddles). We hebben daar een biertje gedronken en in de zee gezwommen. Daarna hebben we boodschappen gedaan voor het ontbijt en lunch van morgen. We willen namelijk naar Lagoa de Fogo wandelen morgenvroeg om 08.00 uur en dat schijnt best een wandeling te zijn dus we zijn overal op voorbereid.

Om 20.00 uur hadden we gereserveerd bij Monte Verde, aanrader van Tripadvisor en het hostel voor de verse vis. Beetje aparte plek, binnen en met half uitzicht op zee maar ook weer net niet. We kregen een lokale zachte koeienkaas met pittige saus op tafel, blijkbaar typisch Azoren, was best ok op brood (niet heel veel smaak). Qua vis was er zoveel keuze dat we voor de mixed gingen. Er lagen 4 soorten vis op een bord, smaakte prima, de beste was de rode ambervis (alfonsino), deze is blijkbaar moeilijk te verkrijgen, maar is wel de moeite waard en zo uit de Atlantische oceaan. We zouden dit restaurant niet perse aanraden qua gezelligheid maar de vis is goed. Op de terugweg hebben we nog een ijsje gegeten om de hoek bij het hostel bij Igreja Matriz de Nossa Senhora da Estrela. Door dat ijsje (de koek) ging gek genoeg mijn beugel een beetje stuk maar heb hem weer gemaakt dus denk dat het goed komt, even komende week beetje voorzichtig eten.