We stonden om 7.15 uur op en om 8.15 uur stonden we bij Miradouro Lagoa da Fogo. Lagoa do Fogo betekent in het Nederlands het Meer van Vuur en deze naam is bedacht doordat het meer is ontstaan in een vulkaan. Lagoa do Fogo is namelijk een kratermeer in de Agua de Pau stratovulkaan en tevens het hoogst gelegen meer op het eiland Sao Miguel. Het was super dat we er zo vroeg waren want er was helemaal niemand. We begonnen aan de steile klim naar beneden, het uitzicht was ongelooflijk met de zon die net opkwam en de helder blauwe lucht. Het was doodstil op wat vogels na, heel uniek!
Eenmaal beneden liepen we links langs het meer, daar vonden we eerste leuke picknick plek voor het ontbijt en fotoshoot haha. Daarna hoorden we in de verte mensen aankomen dus we liepen door, langs het meer en om de bocht werden we ineens verrast door een prachtig strand/ uitzicht.
We liepen door tot 09.45 tot we ook daar weer onze perfecte picknick plek vonden. We hebben daar heerlijk gezeten, de mensen die ons volgden liepen niet zo ver dus we hadden alleen een paar mannen met een bosmaaier die langsliepen. Die het reservaat keurig bijhouden op een warme dag als deze.
Om half 11 liepen we terug, inmiddels was het bewolkt en druk, dus we waren zó blij met onze keuze om zo vroeg te gaan. De steile klim was een stuk fijner in de wolken dan in de volle zon dus dat was ook beter. Om half 12 waren we weer boven, we konden naar Caldeira Velha wat daar vlakbij ligt maar we hadden al warme baden in Furnas gehad en er stond een rij.
We reden zomaar even door naar de wijk Santa Barbara waar ik de Tuká Tulá – Bar op een bord zag staan. Daar had ik proberen te reserveren voor het avondeten maar zat vol deze dagen, we besloten het voor de lunch te proberen. Groot succes, super mooie plek aan zee en heel lekker gegeten! Daarna zijn we het strand opgegaan voor een paar uurtjes, de golven waren niet zo hoog (normaal echt een surfstrand), maar hoog genoeg om beetje in te spelen.
Om 15.00 hadden we even zon genoeg gezien, hij was vrij fel. We gingen even chillen thuis alvorens weer voor het avondzonnetje naar buiten te gaan. Eerst een biertje bij Ribeiramar, boven het zwembad en strand waar we gister waren en daarna aan de sangria bij Galeria 33. We wilden namelijk heel graag de zonsondergang zien en er zijn bijna geen restaurants aan het strand. Na onze flinke lunch was een knoflook broodje en inktvis ringen ook wel even prima.
Weer prachtige plaatjes