Zeilen Whitsundays dag 1

We moesten vanmorgen om 08.00 aanwezig zijn bij de haven om op onze slaapplaats van de komende nacht, zeilboot Siska te verzamelen. De komende twee dagen zouden we namelijk langs de Whitsundayeilanden varen. We stonden daar klaar met ons pak wijn en een doosje bier (geen glas aan boord)! De eerste indruk van pap&mam was dat de (in totaal 25 aanwezigen inclusief staf) erg jong waren, wat ook wel te verwachten was. We begonnen de trip met wat uitleg, fruit en de verdeling van de slaapplaatsen. Je ligt in een hokje met 3 personen (2 onder, 1 boven), Olof lag bij mijn ouders dus Paul en ik werden opgescheept met een onuitstaanbare Israëliër.

We vertrokken naar een snorkelspot genaamd Mackoral Bay en binnen 5minuten was paps zijn pet al kwijt. Eerst kregen we daar lunch en daarna werden Paul en Olof opgehaald om te duiken. Zij vonden het een hele leuke duik, zoals Paul omschreef: “Niet de mooiste, wel de leukste!” Ze hebben een schildpad en een rog gezien, maar het gaafste was dat ze door een soort koraalgrotten gingen duiken. Mams en ik gingen snorkelen en hebben meerdere schildpadden gezien dus dat was ook tof, verder was het zicht erg slecht helaas!

De nadelen van zeilen zijn dat je nergens lekker kunt zitten, je steeds moet verplaatsen, weinig schaduw hebt en het is erg rommelig. Een voordeel is dat je door de ‘stabiliteit’ minder zeeziek wordt. Na het snorkelen voeren we naar onze slaapplek in een rustige baai (Chance Bay) waar we rond 5uur aankwamen en prachtig de zonsondergang konden zien.

Het diner was een behoorlijk schrale pasta bolognaise en vrij snel daarna gingen mams en ik naar bed. De nacht die daar op volgde was een groot drama. De vreselijke muziek stond tot heel laat kei hard, iedereen maakte heel veel lawaai. Paps ging iets later dan wij naar bed en is binnen in de keuken gaan liggen, tot overlast van de anderen ;), ze noemde hem ook wel The Godfather omdat hij zo pontificaal binnen in de ruimte snurkend op de bank lag, haha! Daarbij was het zo verschrikkelijk klein, heet, benauwd en stank in ons hokje dat ik midden in de nacht naar het dek ben gegaan om daar te slapen. Buiten het feit dat dat behoorlijk hard was, was het ook kletsnat en daarom weer té koud. Ik heb het daar dan ook niet veel langer dan een uur volgehouden. Toen ik weer binnen in het stinkhok was heb ik redelijk oké geslapen tot 6uur.

Ps. Geschiedenis: James Cook voer door de Whitsundaypassage voordat hij voet zette op het vaste land van Australië. Hij ontdekte de eilanden op Pinksteren, ‘Whitsunday’ in het Engels; daarom noemde hij de archipel de Whitsundays. Maar in die tijd werd de internationale datumgrens nog niet gebruikt, die ten oosten van Australië loopt. Cook wist dus niet dat het eigenlijk al maandag was, waardoor de naam eigenlijk onjuist is.
Pps. Een stukje geschiedenis over onze boot Siska, zij is een beroemde Australian Ocean Racing Maxi gebouwd in Perth, racete voor het eerst tussen Sydney en Hobart in 1978. In 1979 was Prins Charles één van de crewmembers in de Queen Victoria Cup. Voordat ze naar Arlie Beach kwam heeft ze ongeveer 140.000 mijl gevaren en 21 race records op haar naam staan in onder andere Engeland, South Afrika, Fiji, Duitsland, Hawai en Nieuw Zeeland.