Het hell hole wat Shiralee hostel heet!

Oohhh! Waar zijn we aan begonnen? Ik had het vannacht zo koud dat ik met Paul zijn sokken heb geslapen. Vanochtend dachten we lekker op te warmen met een douche, bleek deze ijskoud, niet lauw, niet koud maar ‘water uit onze diepvrieskoelkast in Deil’ koud! Ik wilde mijn haar wassen maar helaas ging dat feest niet door! Ik heb alleen de boel een beetje afgespoeld en met koud water voel je je nooit echt schoon.

Daarna gingen we ontbijten (zelf 2 droge plakken witbrood besmeren met jam of boter uit een kilopak) in een enorm ranzige keuken! Dit terwijl allerlei vreemde types om om heen dartelde, van occupytypes tot mannen en vrouwen van in de 50. Ik heb me nog nooit ergens zo niet thuis gevoeld, wij passen hier totaaaal niet!

We gingen zo snel mogelijk weg uit dit vieze hok, op naar de bieb. Goede tip van Lil en Steef dat je daar gratis op de computer en wifi kon. Helaas werkte het wifi niet maar ik kon wel even op Facebook om wat informatie te halen. Patrik, onze vriend uit Melbourne had namelijk een advies gegeven over de telefoon provider die we moesten nemen. Dat was onze volgende missie! We gingen naar de stad en hebben diverse mogelijkheden vergeleken. Zo hebben we een internet abonnement afgesloten bij Vodafone die kunnen we gebruiken voor de telefoon en iPad. Deze is maandelijks opzegbaar en we betalen een vast bedrag per maand om overal internet te hebben. Ik kan dus gewoon elke dag de blog posten. Er zit echter wel een datalimiet aan dus het plaatsen van de foto’s doen we waarschijnlijk alleen met wifi. Voor de telefoon hebben we gewoon een prepaidkaart. Pauls Nederlandse nummer is niet meer te bereiken voor bellen en smsen, wel via whatapp. Hij heeft nu ons Australië nummer in zijn telefoon. Het nummer daarvan is +61448369883.

Na deze zoektocht gingen we op zoek naar een goedkope lunch. Dit werd de ‘winter’ special: een kopje soep, haha! Bij een soort Xenos hebben we daarna allebei een plastic mok gekocht zodat we niet meer uit die smerige mokken van het hostel hoefde te drinken. Met ons nieuwe Australische nummer kon ik nu eindelijk Michael bellen, dit is een man uit Perth waar paps veel zaken mee doet. Hij was meteen super aardig en wil ons woensdag mee uiteten nemen. Ook bood hij zijn hulp aan bij het zoeken van een nieuw hostel want hij vermoede al dat wat we nu hadden vreselijk was!

Het kopje soep niet heel erg gevuld en we wilde even FaceTimen met het thuisfront dus we zijn bij de Mac nog een rozijnenboterham met boter (ja dat hebben ze hier, heel apart) gaan eten (daar hebben ze altijd gratis wifi). We voelde onszelf daarna een beetje down, moe, koud en naar dus we zijn in ons stinkhok even in bed gaan liggen.

Aan het eind van de middag belde Michael terug met twee andere hostel opties. Eentje lag vlakbij ons dus daar besloten we na onze beetje depressieve dag maar eens te gaan kijken. Ohhhh wat een verschil, ze hadden helaas alleen een stapelbed maar wel een eigen kamer maar het is ruim, schoon, warm, grote keuken waar we zelf wat kunnen maken, meerdere (warme) douches! Echt zoooo veel beter dan hier! Nu hoeven we nog maar 1 nacht in dit hellhole te slapen!

Om het te vieren zijn we gaan eten bij een Hongkong restaurant, heerlijk voor een prima prijs (voor hier). Nu gaan we slapen zodat het eerder morgen is, haha!