De dubbelzijdigheid van maatje S

Ik was vandaag vrij want morgen zou Danielle vertrekken. Haar plannen zijn echter gewijzigd en ze heeft haar vlucht verzet vanwege haar zieke moeder naar volgende week woensdag. Hierdoor komt ze ook 6 dagen later thuis dan gepland en zullen wij haar niet meer zien.

Vanmorgen heb ik thuis wat gerommeld, ik had helaas nog veel pijn en na de lunch ben ik naar Hobart gegaan. De weg op ons bospadje was echter geblokkeerd door buren die drie Schotse Hooglanders vanuit een afgesloten stuk in een kar probeerde te duwen. Ik had weinig haast dus ben even blijven kijken bij het schouwspel. Het lukte ze echt niet dus na een 20minuten, nadat we kennis hadden gemaakt vroeg de vrouw of ik haar naar haar huis kon brengen om appels te halen. Dat was natuurlijk geen probleem, ze wonen nog wat verder op de berg en komen uit Zuid Afrika. Ze waren erg vriendelijk en vroegen of we een keer Douwe Egberts koffie kwamen drinken. Met de appels ging het iets soepeler maar het grote boze mannetje met gigantische hoorns wilde echt niet. Toen moeder en kind in de wagen zaten gaven ze het op. De koeien moesten verplaatst worden omdat het gras op was, maar het mannetje lieten ze eerst even afkoelen. Ik was echt nooit van mijn leven in een kooi met dat beest gegaan dus ik vond haar behoorlijk dapper.

Daarna kon ik mijn weg vervolgen. Ik moest terug naar de winkel voor die stomme bh en toen ben ik maar even verder gaan winkelen. Groot gevaar bij mij is verveling, dus ook nu heb ik een topje en shirtje gekocht. Mijn oude shirts zijn enorm versleten en armoedig maar toch twijfelde ik nog. In Nederland had ik nooit in mijn leven getwijfeld als een shirt €4,- kostte, haha! Dus ik besloot hier ook niet zo moeilijk te doen, een pak muesli is nog duurder. Terwijl ik in het pashokje stond luisterde ik naar een meisje dat naast me stond, ze zei: “Owwwww my goddddd, I got sooooo fat, the extra small doesn’t fit anymore.” Haar vriendin: “Nooo seriously? You need a small now?” Haha ik moest lachen in mezelf en bedacht me dat ik enorm blij ben dat ik voor het eerst in twee jaar weer in Small pas, in plaats van Medium.

Rond 4uur was ik weer in onze boshut en ging aan de slag met het eten. Het werd vandaag Fried Rice met kip en mango. Paul was om kwart voor 6 thuis. Zijn dag was erg vermoeiend, hij heeft iets met koperen leidingen gedaan en was nu erg moe. In de avond voelde ik me gelukkig wat beter en waren we van plan om de huur naar de buren te brengen. Deze waren helaas niet thuis dus zijn we tussen de vleermuizenstront voor onze lievelings/enige zender gedoken.

Ps. Vandaag is het tanken gelukt maar het is erg te merken dat we in een berggebied wonen. Ik moest nu na 300 km tanken, terwijl we normaal 500 km kunnen rijden. Gelukkig heeft Paul een auto van de zaak!