Zware maandag

We vlogen om 06.00 en hebben voor het eerst een keer niet toegegeven aan onze ’te laat kom angst’ en zijn pas om 04.30 opgestaan. Er kon niks fout gaan want het was alleen maar 5minuten lopen, we hadden geen bagage en konden zo doorlopen naar de gate. We hadden zelfs nog een half uur tijd over voor dat we moesten boarden. Dat ging echter zo snel dat we al om
07.00 aankwamen. Het was een mooie dag en Paul moest meteen werken dus we gingen nog even brood en koffie voor hem halen.

Daarna bracht ik hem naar zijn weg van de dag en ging zelf winkelen. Ik had natuurlijk al mijn kleren verpest vorige week. Voor Paul heb ik een shirt gekocht en voor mezelf 2 shirtjes en een bh. Die bh was een hele onderneming, ik had geen idee wat mijn maat hier was dus ik werd helemaal opgemeten en moest vanalles passen. Er was er uiteindelijk 1 die paste dus die heb ik maar meteen genomen. Helaas moet ik alsnog terug omdat ze er de beveiliging aan hebben laten zitten, grrrr!

In de eerste winkel ging ik passen en het stonk enorm in het hokje. Ik dacht ben ik dat nou maar toen zag ik dat de buurvrouw op haar blote voeten stond. In het pashokje van de volgende winkel rook ik dezelfde lucht dus nu ging ik echt aan mezelf twijfelen. Voor de zekerheid keek ik even naar het hokje naast me, staat Miss Stinkvoet heel toevallig weer naast me. In de winkels daarna rook ik niets meer dus was ze waarschijnlijk van route gewisseld ;)!

In Kingston heb ik een boekje voor Sanne gekocht omdat Femke ook een kleinigheidje krijgt en Ulke natuurlijk zijn verjaardagscadeaus. Ook moest ik voor noodzakelijke saaie dingen zoals olie en dergelijke op pad. Ik wilde gaan tanken maar ik had geeeeeen idee waar de tankdop zat, haha heel stom maar Paul doet dat altijd. Ik stond dus behoorlijk voorschut en ben maar gewoon weg gereden.

Daarna had ik twee opties, ik had vreselijke hoofdpijn dus de logische optie zou naar huis gaan zijn. Maar ik zag mezelf alweer liggen in dat vieze, koude, saaie huis en het was schitterend weer. Ik ging dus voor optie twee, op zoek naar een leuk lunchplekje. Op de borden richting huis zag ik de plaats Blackmans Bay staan, dat klonk als zee dus daar ging ik heen. Ik kwam bij een schattig tentje aan zee ‘The Beach’ en daar bestelde ik uit de wind en in de zon een soort lasagna met pompoen. Het was heerlijk! De afgelopen tijd hebben we zulk vreselijk weer gehad dat dit echt even genieten was.

Er zat binnen een gezin naar me staren, een keertje kijken kan, misschien was het raar dat ik alleen zat, maar toen ik binnen naar het toilet ging keken ze me alle vijf wel heel erg aan. Ik heb nog steeds geen flauw idee waarom. Na de lunch heb ik ook nog maar een koffie besteld om het moment van naar huis gaan uit te stellen. Helaas kon ik hier niet de hele middag blijven zitten omdat de pijn een hoogtepunt bereikte.

Thuis ben ik wat op gaan ruimen en toen naar bed gegaan. Bij gebrek aan inpakpapier heb ik de cadeaus ingepakt met oude kranten. Toen Paul thuis kwam heeft hij ondanks zijn zware dag heel lief gekookt en hebben we dat samen op bed op. Hij was ook helemaal kapot na een kort nachtje en zwaar werk. Daarbij ging er een collega met een kater na de lunch naar huis nadat hij bleef kotsen en een andere collega met de bijnaam ‘Donkey’ is extreem dom dus zijn werk moet je ook overdoen.

Na een bad zijn we vroegtijdig onder de wol gekropen!