:(

Anddddd guess where we were this morning at 08.30? Woehoeeeee at
Dave de garageman! Hij zette ons weer af in het winkelcentrum waar we onze tijd zouden doorbrengen. We zijn erg spannend gestart met een koffie bij de Mac, toen zijn we op zoek gegaan naar een cd voor in de auto omdat in de outback de radio niet zou werken. Het is een verzamelalbum met 4 cd’s vol hitjes uit alle tijden geworden. Grappig om te zien was hoe groot Nederlandse Dj ’s ook hier zijn in de house, techno, trance en hardcore scène. Er zijn alleen maar cd’s waar zij op staan te vinden, van dj’s als, Paul van Dijk, Paul Elstak (ja van de bruiloft van Sylvana en
Antoine) tot Afrojack en uiteraard de hele grote namen als Tiësto en Armin.

Door deze afschuwelijke verveling dag in dag uit zijn we de meest gewilde consumenten geworden. We hebben bij Crazy Clarks (Xenos) heel veel potten voedsel, tonijn, pasta, opbergdoos en een zaag ingeslagen. Daarna gingen we los bij Coles (Ah) met nog meer potten voedsel, rijst, brood, groente en fruit. We hoeven in ieder geval voorlopig geen grote boodschappen meer te doen. Maarja, toen was het half 11 en we waren uitgekocht. Wat doe je dan? Met 10 tassen om je heen in een food court gaan zitten met de verleiding van Mc Donalds, Sub Way, Kebab, Donut King, Sushi, Bucking Bull, Golden Wok, Kentucky Fried Chicken, Curry d’lites, Healthy Habits, Crêpes, en Sumo Salad om je heen. Nou ik kan jullie vertellen trouwe lezers, dat is een ware martelgang! Maar mede door die 10 tassen konden we ons niet meer verplaatsen en we hebben ook geen geld om uit te geven. Geduld is in dit geval een schone zaak en hopen dat Dave belt voordat je breekt en een bizarre vreetaanval krijgt (die zit in een klein hoekje). We hebben ons na al die uren uiteindelijk laten verleiden door een mini menu van de hungry jacks (burger king), dit menu met een hamburger, frietjes, cola en een sundae ijsje hebben we samen opgesnoept. Om half 1 waren we het wachten op zijn telefoontje weer eens spuug zat dus belde we hem. Het onderdeel wat er om 08.30 zou zijn was er nog steeds niet. Paul werd bijna gek dus ik besloot wat afleiding te bieden door samen naar de bios te gaan, toevallig draaide de Bourne Legacy om kwart voor 1 en het was cheap tuesday dus dat was top. De film was best spannend en een goede afleiding tot 15.00, toen belde Dave weer. Deze keer met het geweldige nieuws dat het onderdeel nog steeds niet binnen was en dat ze het kwijt waren op het track en trace systeem. Even viel onze wereld helemaal in duigen, we waren (zijn) het gezeik met die garage zo ongelooflijk zat! Maar we weten ook dat we bij een andere garage weer een oor aangenaaid gaan worden dus dat is ook geen optie. Dave vond het allemaal natuurlijk ook vreselijk en ellendig en drama, blabla maar daar kopen wij niks voor. Hij kwam ons wéér halen in het winkelcentrum waar wij onze dag wéér kansloos hadden doorgebracht. Bij het busje aangekomen maakte we de afspraak dat hij ons morgen zou bellen als dat onderdeel er is (als het ooit aankomt).

Beteuterd en verslagen reden we weg op zoek naar een douche. Je eisen veranderen wel steeds meer naarmate je langer en armoediger reist. Eerst wil je een douche en een bad, daarna is een douche in het bad genoeg, daarna een douche met deur, dan douche met gordijn, daarna een douche die niet boven het toilet zit, daarna ben je blij met een warme douche, tot je bij het punt bent aangebroken waar we nu zitten, dat je blij bent met überhaupt een douche (die hadden we op onze rustplaats vannacht niet). We besloten te douchen bij het zwembad in de stad, na een kleine discussie. Pap, mam: jullie hebben me veeeeel te braaf opgevoed. Paul wilde stiekem gaan douchen in ons oude hostel, daar lopen toch 100man, maar ik zo’n boefje ben ik nog niet. We gaan er aan werken ;). Ik had me dus al voorbereid op een nare koude douche maar wat een geluk, hij was warm!! Helaas was Paulie minder gelukkig, bij hem was het koud! Fris en fruitig vervolgende we de reis naar onze slaapplek van vannacht (weer een half uur rijden, wat een benzine verspilling elke dag), terwijl we verdrietig luisterde naar onze miskoop cd. Uiteraard stond Paul zijn vriend er ook nog en hij kwam meteen ‘gezellig’ buurten, gelukkig hield hij het kort. Ik ging meteen aan de slag met de Fried Rice en de rijstsalade voor morgen. Helaas was de rijst daar eigenlijk veel te plakkerig voor maar we hebben er het beste van gemaakt. Uiteraard viel er een ei stuk en brandde de pan aan door alle stress, pfffff wat hebben wij het gehad met die auto!

Ps. We hebben nog nooit zoveel drank winkels gezien als hier.
Pps. Fietsers moeten gewoon op de vluchtstrook naast de snelweg fietsen, zelfs kinderen, heel bizar!