Tot deze ochtend had pas één iemand naar onze COVID vaccinaties gevraagd, bij ons appartement in porto. Terwijl ze het ook bij restaurants zouden moeten vragen en op het vliegveld hadden we het ook wel verwacht. In Porto werd je tevens verwacht overal ook buiten je mondkapje op te doen (leve de fiets). In de Azoren zijn de regels blijkbaar anders, dus we waren benieuwd. Om 08.00 waren we weer op. Ang ging een broodje halen bij de buren en daarna gingen we langzaam aan de dag beginnen.
Om 10.45 namen we een uber naar eleven lab, wederom een tip van Jorge. Een leuke brunch tent met uitzicht op de Ponte Arrabida. We moesten uitchecken en pas om 14.00 naar het vliegveld dus we zochten even naar iets te doen tot die tijd. Je zat hier duidelijk een stukje uit het centrum. De mensen spraken bijna geen Engels en raakten er bijna van in paniek. Buiten was nog geen plek dus we begonnen even binnen. Daar moesten we wel ons vaccinatie bewijs voor laten zien. Direct nadat we de koffie hadden besteld was er al plek buiten. We bestelden Eggs Benedict met zalm en bananenpannenkoeken. We dachten ook een smoothie maar dat bleek een schaal met fruit en yoghurt haha dus aan eten geen gebrek.
Terwijl we op het terrasje zaten zagen we de tram naar het strand langskomen. Dat gaf ons inspiratie om daar nog even te gaan kijken. De trams zaten overvol, niet echt handig met 2 backpacks dus we bestelden een uber. 4 euro lichter en kwartiertje later waren we in Foz do Douro. We liepen om het kasteel en richting het strand, het waaide enorm en was best fris maar mensen lagen enthousiast aan het strand. We liepen bepakt en bezakt door todat een leuk tentje zagen. Die vonden we, een mooie strandtent genaamd Praia da Luz. In het zonnetje en uit de wind hadden we wel weer een wijntje verdiend. Om 14.00 namen we de uber naar het vliegveld, al bleek de incheck pas om 14.50 te beginnen. Eenmaal binnen hebben we rondje gelopen en een lekkere dunne verde pizza gedeeld (vakantie draait om eten en drinken ;)) en we horen dat je je daar bij de Azoren weinig van moet voorstellen dus alles is meegenomen.
Angelo is overigens dolblij met zijn backpack, hilarisch om te zien. Hij zegt regelmatig hoe geweldig de tas is, de stof, de vakken, de ritsen, de manier van openen en hoe hij rechtop blijft staan. In het vliegtuig heb ik een podcast over de Azoren geluisterd. Na iets meer dan 2u vliegen kwamen we om 18.10 (lokale tijd, weer uurtje vroeger) aan. De laatste 10 minuten heeft een lieve lokale dame naast ons in gebrekkig Engels nog wat tips gegeven. Toen onze lievelingsmaatschappij Ryan Air ons veilig had gedropt in de Azoren gingen we op zoek naar een taxi. Ten minste, dat dachten we. We moesten in een hele lange rij naar mensen in anti- Corona gele schorten, brillen, handschoenen, kapjes, maskers haha alsof we allemaal in het vliegtuig ingesmeerd waren met Corona. Better safe than sorry was het motto. Gelukkig ging het relatief snel, nadat we onze legitimatie en QR code hadden laten zien en mochten we naar de taxi.
Na 20 minuten kwamen we aan bij ons hotel Pedras do Mar Resort, waar we twee dagen zouden gaan chillen. Onderweg vielen ons vooral het groen en de grote hoeveelheid hortensia’s ons op. Net weer was bewolkt, miezer, zon alles door elkaar. Bij aankomst moesten we helemaal COVID stijl alles boeken. Ontbijt, zwembad, lunch. Alles moet je reserveren dus we ontbijten om 09.30 en we zwemmen om 11.00, om 16.00 massage en ergens nog lunch. Haha om 20.00 diner dus drukke dag morgen ;). We hebben een prachtige kamer met geweldig zeezicht, zelfs vanuit het bad! Pure luxe! Angelo ging een drankje, nachos en soep halen, terwijl ik de spullen uit ging pakken. Een lekkere ontspannen avond!
Royale kamer, zeezicht, eigen badkamer…., typisch onderkomen voor backpackers. 😉