Vanmorgen waren we weer om half 7 op. Na het ontbijt zijn we nog even aan het zwembad gaan liggen.
We hebben ook zowaar ons geld terug gekregen voor het hotel vanavond, dus dat is bijzonder fijn! Nu was alleen nog hopen dat we thuis zouden komen vandaag, dan zou alles met een sisser aflopen op vrijdag de 13e. We namen om 11.15 de taxi naar het vliegtuig, we hadden geluk dat we deze konden krijgen, want zo’n beetje alle Europeanen vertrokken vandaag van het eiland dus alle taxi’s waren vol. We hadden een leuke dame als taxi chauffeuse, die het ook weer zielig vond dat we maar 1 nacht waren gebleven. Ze gaf ons een buisje met roze zand van haar geboorte eiland van de Bahama’s, heel schattig!
We kwamen bijna 3u van te voren aan op het vliegveld, maar het duurde best wel lang om door de douane te komen, we waren echt blij dat we de keuze hadden gemaakt om vandaag te vertrekken, want we moesten hier al opnieuw ‘officieel’ usa binnen dus dat was morgen bijna onmogelijk geweest voor Europeanen. Eenmaal binnen bleek dat we vertraging hadden, het zou krap worden en
als we het niet zouden halen zouden we via Frankfurt naar huis moeten, een extra stop en 6uur meer reistijd. Eenmaal bij de gate werd een nieuwe gate aangekondigd en nog meer vertraging! We zouden nu in New York 11 minuten hebben om over te stappen, bijna onmogelijk dus. We wisten dat er ook nog een stel in het vliegtuig zou zitten met hetzelfde probleem. Wie weet zou het vliegtuig wachten op ons, maar de hoop dat het goed zou gaan met de bagage hadden we al bijna opgegeven. De spanning steeg. Gelukkig zaten we in het vliegtuig tussen 2 krijsende kinderen en een praatgrage Amerikaan. Tijn had dus het geluk om lekker over sociale verzekeringen en politiek te hebben ;). Ondertussen duurde het langer en langer waardoor we nog 5 min overstaptijd hadden.
We informeerden de stewardessen, die een karretje voor ons belden. Het leek erop dat we het zowaar zouden halen! Het karretje was traag maar samen met een ander stel waren we zowaar op tijd. We kwamen als laatste binnen in een bijna leeg vliegtuig. Geen enkele Amerikaanse vliegt door de Corona maatregelen nog naar Amsterdam. Dolblij waren we toen we zaten, we wisten alleen niet of de bagage het zou halen. We zaten en zaten toen bleek dat de computer kapot was en we niet konden vertrekken. Met bijna anderhalf uur vertraging gingen we toch de lucht in, godzijdank! En waarschijnlijk met bagage! In het vliegtuig hadden we dankzij de lieve man van united donderdag gratis comfort plekken dus we konden prima een paar uurtjes slapen. Al lagen om ons heen mensen op 3 stoelen dus alles is relatief ;). Het bleek dat er meer mensen hun vluchten hadden omgeboekt naar vandaag en dezelfde verhalen hadden als wij. Allemaal even blij het land uit te zijn! Helaas bleek de bagage er niet te zijn, maar nu hadden we in ieder geval niks te sjouwen ;). Het was een geweldige trip, maar behoorlijk stressvol einde! Nu op naar onze ‘quarantaine’ thuis!
Ps. De combi mondkapje/slaapmasker is er één die ik nog niet eerder had gezien. Lijkt me vrij oncomfortabel. 
Leave a Reply