We waaiden bijna weg uit ons bed maar het was een prima nacht. Om half 8 gingen we naar buiten om de zonsopgang aan ons strand te kijken. Helaas was er weinig te zien door de bewolking.
We besloten dan maar te gaan ‘ontbijten’ bij de receptie lagen mueslirepen, cakejes en koffie. Dat noemden ze dan ‘including breakfast’, niet echt gezond of genieten. Toen we terugkwamen kwam ineens de zon toch nog tevoorschijn. Met ons kopje koffie genoten we ondanks de wind, toch nog van een mooie zonsopkomst. Helaas had ik wel een vrij zware hoofdpijnaanval. Om half 9 reden we weg richting het zuiden, met als eerste stop Bahia Honda National Park. Eerst kwamen we nog over de 7 Mile bridge. Een lange brug met aan twee kanten prachtig uitzicht over het water. Eenmaal aangekomen bij het nationaal park moesten we natuurlijk weer entree betalen. We waren de eerste in het park en zijn gewandeld naar de Old Bahia Honda railway bridge waar je een mooi uitzicht hebt over de eilanden. Bij ons viel het weer nog een beetje tegen dus was niet top.
Daarna reden we naar No Name Key om de Key Deer te spotten, net toen ik op zoek was naar zwaardere pijnstillers en we eigenlijk weg wilden rijden stak er één de weg over. En vervolgens nog één, die hadden we op tijd op de foto! Deze hertjes (ongeveer even groot als een grote hond) zijn bijna uitgestorven, er zijn er nog maar minder dan 1000 over, dus extra leuk om ze in het wild gespot te hebben. In 1957 waren er zelfs nog maar 50 dus ze hebben hun best gedaan deze weer te redden. Onze volgende stop was een zoetwaterbron genaamd blue hole, daar in de buurt hebben we ook de Watson nature trail gelopen. Overal waren we bijna alleen. 10.45 zijn we richting Key West gereden en om 11.45 waren we ingecheckt bij Alexander Palms Court, dus dat ging soepel! Key West vormt het zuidelijkste puntje van de Verenigde Staten. Schrijver Ernest Hemingway woonde er een tijdje. Op 19 km2 wonen ongeveer 23.000 mensen. Het stadje wordt bevolkt door heel veel hanen (je mag hier blijkbaar niet doden en deze zijn allemaal geïmporteerd door mensen uit Cuba of de Bahamas’s. Het stadje/eiland is heel charmant met de vele houten huizen in alle kleuren van de regenboog. Heel goede sfeer, wij vonden het meteen leuk!
We zijn naar het zuidelijkste puntje van Amerika gelopen en langs het huis van Ernest Hemingway. Vervolgens hebben we óverheerlijk geluncht bij Moondog. In de middag stond een wandeling naar Fort Zachery Taylor op het programma. De bouw van het fort begon in 1845 als onderdeel van een plan uit het midden van de 19e eeuw om de zuidoostkust te verdedigen. Daar hebben we een rondje gedaan alvorens een bezoekje aan het mooiste strand van Key West wat daar ook ligt. Het was druk, maar wel echt de moeite waard! Wit zand, palmen en een prachtige blauwe lucht!
Einde middag zijn we langs het zwembad gaan liggen om wat te chillen. Daarna zijn we de meest bekende straat van key west gaan ontdekken, Duval street, deze straat is ongeveer 2,5km lang en dé place to be. Aan het einde van de straat loop je naar Mallory square en dat is de plek om de zonsondergang te bekijken. Letterlijk de hele dag hebben we stralende zon gehad en op het moment dat we genieten van een biertje bij Key west sunset pier om hem de zee in zien te zakken, is hij weg. Treurig! Toch gezellige live muziek en met zeilboten die voorbij kwamen.
Na de gezellige, maar lichtelijk teleurstellende zonsondergang zijn we snel wat souvenirs gaan kopen en daarna om half 9 gaan eten bij Lucy’s op Duval street. Tijn kreeg daar eindelijk de burger waar hij zich al dagen op verheugde en ik had vis taco’s! En dit voor 29 dollar op een van de duurste plekken ever! We hebben deze vakantie zelfs nog niet zo goedkoop ontbeten haha, Florida is fantastisch maar zó duur! Terug naar huis werden we ook nog getrakteerd op een prachtige volle maan! 
Leave a Reply