Ik was al om 5.45 wakker, gelukkig werd Tijn ook op tijd wakker. We zijn op tijd gaan ontbijten en spullen pakken dus om 08.00 zaten we in de taxi naar het busstation La Ofelia. Dat duurde 45min, bij aankomst stond de bus van 09.00 naar Mindo klaar.. We kochten twee kaartjes voor $6,20 in totaal en daar waren we dan de komende uren zoet mee. Ik had een mooi plekje rechtsvoor kunnen scoren. We hadden gelezen dat je rechts het beste uitzicht had, dus dat was top. Het was een prima bus, groot en nieuw dus niks mis mee.
De eerste 20min waren we al twee keer gestopt voor locals en ik moest al plassen dus dat beloofde veel goeds. Tot we de stad uit waren stopte hij nog 10x, maar daarna werd het iets minder (nog maar 15x in anderhalf uur) ;). Een man uit de bus moest plassen en kon lekker langs de weg (wat ben ik dan jaloers). Het was een mooie route door groen beboste bergen, al was ik wat duf van de reispillen dus heb ook vrij veel geslapen. Na anderhalf uur werden we midden in Mindo afgezet. De mevrouw van het hotel had gezegd een taxi te nemen naar Coffee Lodge Spa maar die zagen we niet. Dan maar lopen, Google gaf niet echt de juiste route aan, het begon te regenen en ik moest ontzettend nodig nog steeds. We besloten te schuilen in een café. Na een uitstekende koffie belde de eigenaresse een taxi en voor een wellspend $2,- waren we in het hotel.
De super hartelijke Maria heette ons welkom en tekende op een kaart wat er allemaal te doen was in Mindo. Sky was the limit, van watervalhike, tot canopy tot vlindertuin, chocolade en coffee tour én natuurlijk vogels kijken. Mindo is een bergachtig stroomgebied op de westelijke hellingen van de Andes, waar twee van de meest biologisch diverse ecoregio’s ter wereld samenkomen: de Chocoan-laaglanden en de tropische Andes. Het stadje is omgeven door tropische nevelwouden en jungle. Daarom is het een plek die wordt aangegeven als een van de belangrijkste plekken voor vogels ter wereld. Volgens de lonely planet zijn er meer dan 500 soorten hier.
Je ziet ze overal om je heen vliegen, maar de tour om die te bekijken was morgenvroeg om 06.00, dus vroeg uit de veren. Wij besloten voor de waterval te gaan, maar eerst liet Maria liet ons ons mooie hutje zien. Omringd met groen, jungle, vele vogels en met een schattig zitje. Wat een verschil met Quito! Na een klein broodje in het restaurant liepen we op zoek naar de stoeltjeslift in Minjoy Park. Gelukkig was het weer opengetrokken. Dat zou een half uur lopen zijn, maar eerst zijn we 2km verkeerd gelopen en daarna was het zeker nog veel meer dan 15min. Maar goed we waren gearriveerd bij een uitgestorven tweepersoons stoeltjeslift (net als de rest van Ecuador, we zijn echt overal alleen). Voor de prijs van ($8,- pp) staken we op grote hoogte met uitzicht op vele vlinders over om dichterbij de watervallen te komen. Eenmaal boven was het weer zoeken, maar na een kleine wandeling kwamen we bij Tarabita y Santuario de Cascadas Mindo aan.
Daar konden we heen en terug met een kabellift, maar we kozen ervoor om heen te lopen. Het kostte sowieso $5,- p.p. lopend of lift. Na ongeveer 20minuten kwamen we bij waterval Nambillo aan en na nog een pittige klim van 20 minuten waren we bij het andere einde van de kabellift. Je kon nog 2 watervallen zien maar wij vonden het mooi geweest. We waren echt precies op 10seconden op tijd voor een enorme stortbui. We besloten te wachten voor we in het open gele bakje naar de overkant teruggingen en trakteerden onszelf op een biertje met uitzicht op een kolibrie. Het was blijkbaar nogal een bijzonder fenomeen want iedereen om ons heen pakte zijn camera en zelfs het vogelboekje werd erbij gehaald.
Nadat het droog was trotseerden we 530 meter hoogte in het gele bakje van de kabellift. Aan de overkant stond de taximan van vanmorgen er weer en die bracht ons naar het stadje voor $8,-. We besloten de Quetzal chocolade tour te doen. Voor $10,- kregen we een uur lang uitleg over het maakproces en ze waren totaal niet zuinig met de tasting. We kregen 8 verschillende soorten te proeven, cacao thee, pasta en een heerlijke brownie. Prima activiteit in de regen.
Daarna zijn we terug gewandeld en hebben we op ons terrasje vogels gekeken en heb ik dit hele verhaal geschreven. Ook kwam er ineens een heel vreemd dier voorbij lopen. In het restaurant van de lodge heb ik gevraagd wat het was, het bleek een agoeti, ook wel goudhaas genoemd. Nog nooit van gehoord maar het zijn blijkbaar Latijns Amerikaanse knaagdieren van ongeveer 40 cm lang. We hebben dus lekker ‘thuis’ gegeten, boven en buiten op het terras van het hoofdgebouw. Ook daar waren we weer helemaal alleen. Het eten was heerlijk, ik had forel en Tijn burrito. We doken op tijd ons mandje in want de vogeltour begon al om 06.00.
Ps. Ons laatste deel van de reis hebben we ook net bevestigd. We gaan naar de Cotopaxi vulkaan voor 2 nachten en de laatste 2 nachten bij Termas de Papallacta, dat is een hotel bij de thermale baden om de reis ontspannen af te sluiten. Dit hebben we geboekt via Marianne van Aves travel. Ze is heel behulpzaam geweest om mee te denken in hoe we onze twee weken het best konden inrichten en heeft ook nog restaurant tips in Quito aangeraden. Ze had ook aangegeven dat we een extra nacht op de Galapagos moeten blijven op een eiland, dus we zijn benieuwd hoe dat bevalt. Uiteindelijk doen we dus de laatste 4 dagen via haar, incl. al het vervoer. Dit betekende wel dat we onze laatste nacht niet in Quito zijn, waar we niet heel rouwig om zijn want we hebben morgen en de 17e nog in Quito. Alleen had ik op de 21ste al een leuk restaurant op aanraden van Marianne geboekt, genaamd Urko. Hopelijk lukt het ons om daar morgen heen te gaan.
Pps. Alle prijzen zijn vermeld o.a. om te laten zie hoe groot de verschillen zijn. Het een is bizar goedkoop en het ander is aan de dure kant. Mindo is normaal een zeer toeristisch stadje dus ze kennen de prijzen hier wel. Al is onze lodge zeer waar voor het geld $75,- incl. ontbijt. Ook het hoofdgerecht lag rond de $10,- dus dat is ook prima!
Prachtig