Om half 7 vanmorgen stond de Schiphol taxi voor de deur. De treinen reden amper door werkzaamheden dus dat scheelde een uur. Pure luxe! Had niet lekker geslapen en gister nog wat stress dus moest even inkomen. Op Schiphol was het onwijs druk, van de bagage drop off, tot beveiliging, naar paspoort controle en zelfs op onze poffertjes bestelling moesten we een half uur wachten. Om 09.15 konden we boarden, maar het vliegtuig had een half uur vertraging. Toen eten kwam kreeg ik alleen als eerst, ik dacht huh? Maar blijkbaar staat er nog ergens in mijn KLM account dat ik lactose vrij eet. Helemaal prima. Het was een heel end, zeker omdat je overdag vliegt maar heb me vermaakt met twee Nederlandse films en een heel seizoen killing eve. Ook werden we regelmatig met hapjes verwend dus qua vlucht prima. We haalden wel de gemiddelde leeftijd flink naar beneden dus we zijn zeer nieuwsgierig naar onze groep op de boot.
De aankomst ging bijzonder soepel. We moesten wel even wachten bij paspoort controle, maar ik fietste ons soepel met mijn beste Spaans door alle vragen over ons verblijf heen ;). Eenmaal buiten was het totaal geen chaos en irritante mensen zoals je soms hebt. Er stonden taxi’s met een vaste prijs van 27 dollar naar de stad, top! In de taxi hing zelfs een prijslijst naar steden in heel Ecuador, verrassend overzichtelijk. We werden omringd door bergtoppen en het was zo’n 25 graden. De weg naar de stad was heel goed en het vliegveld is blijkbaar ook maar 5 jaar oud. Ook in de taxi heb ik mijn mini beetje Spaans geoefend, maar het is nog erg roestig ;). Ook zagen we al voor het eerst sneeuw in de verte op een hoge bergtop.
Eenmaal aangekomen in ons hotel, als volgt beschreven door de Lonely Planet: “This beautifully restored colonial mansion has 10 rooms replete with antique furnishings, 18th- and 19th-century oil paintings and luxurious fittings. There’s also an art gallery and antiques shop here, and a lower-level breakfast room with picturesque views of El Panecillo.” Het was inderdaad vrij bijzonder, veel geschiedenis en in het hotel hangen overal bordjes met hun prijzen. Wij hebben prima kamer, maar blijkbaar zijn er nog veel mooiere. We zijn wat spullen uit gaan zoeken om daarna het eerste rondje te lopen in Quito.
Eenmaal buiten zijn we rondje gaan lopen in de oude stad. De oude binnenstad van Quito is als eerste stad in 1978 op de UNESCO-Werelderfgoed gezet en heeft het grootste oude stadshart van heel Zuid-Amerika. We zijn een empenada gaan eten en Ecuadoraanse koffie gaan drinken op Plaza Grande, een plein afgezet met palmbomen. Hier zit het bestuurlijk centrum van de stad, met het presidentieel paleis, het stadhuis, het aartsbisschoppelijk paleis en de kathedraal. Bejaarden bespreken op een bankje de laatste roddels, er lopen veel straatverkopers, maar wij zagen opvallend weinig toeristen.
Hierna liepen we terug naar het hotel waar we voor morgen de free walking tour om 10.30 hebben geboekt. Ook keken we waar we wilden eten. De straat La Ronda stond heel hoog aangeschreven, zeker in het weekend. De recent gerestaureerde straat, waar vroeger dichters en musici woonden, moet de sfeer van de oude stad doen herleven. Het deed ons echter meer denken aan het Leidseplein, maar dan voor locals. Opdringerige restauranteigenaren, overal licht en live muziek. Vrij veel prikkels. Blijkbaar is het overdag anders, dan kun je veel handgemaakte spullen kopen, en zijn de kunstgalerijen open.
Ik wilde dolgraag even iets gezonds eten maar we hebben al gezien dat dat een grote uitdaging wordt. Qua eten doet het erg aan Colombia denken, alles gefrituurd en met deeg, niet echt ons ding. We zijn beland bij Bohemia (daar werden we niet naar binnen gesleept), in lonely planet beschreven als: “Feel like a local at this welcoming low-key spot where the wonderfully energetic owner will greet you like family on repeat visits. “ We waren de eerste om 19.30, de bediening was inderdaad onwijs lief, pizza was ok, maar we wilden met name zo snel mogelijk naar bed. Ook hadden we nog niet meteen echt een top gevoel bij Quito, dus hoe vroeger thuis hoe veiliger ;). We hebben er wel ons eerste Ecuadoraanse biertje genuttigd, je krijgt een fles(je) van 0,6 liter dus daar kun je wel even mee vooruit.
Eenmaal in het hotel had ik weinig kracht meer voor de blog en ook heb ik heel veel problemen met de app op beide telefoons. Ik hoop toch dat het regelmatig lukt.
Ps. Weten jullie nog dat onze bergschoenen zijn vergeten en daarna gestolen in Colombia? Hahah daarom bergt Tijn zijne nu op bij de paspoorten in een tas met hangslot.
Ziet er allemaal kleurrijk en prachtig uit. Ben wederom beetje jaloers. Geniet! ??