We worden elke dag vroeger wakker dus waarschijnlijk zijn we langzaam maar zeker uitgeslapen. Bij het ontbijt bleek dat er toch nog 2 andere tafeltjes gedekt waren dus we waren niet helemaal alleen. We kregen een lekker gekookt en roerei en het lieve meisje zorgde ervoor dat het ons aan niets ontbrak.
Om half 10 stonden we bij de gondel naar de Titlis, we kregen 10% korting van het hotel maar het was alsnog absurd duur. Dat weerhield ons (en 10 bussen Chinezen en Indiase mensen) echter er niet van om toch een kijkje te nemen. In de eerste lift hoorden we Zwitserse koeienbellen al, we zwaaiden naar ons Paashotel Trubsee en gingen verder omhoog. Het was prachtig om het hotel zonder sneeuw te zien en met name het meer ernaast.
We moesten overstappen en verder met de TITLIS Rotair, de eerste draaibare kabelbaan ter wereld, helemaal tot aan de top. Op de drieduizender wachtte ons een adembenemend bergpanorama, een gletsjergrot, de «Titlis Cliff Walk», de hoogstgelegen hangbrug van Europa, en natuurlijk sneeuw en eeuwig ijs. De gletsjerstoeltjeslift hebben we overgeslagen. Als enige Europeanen hadden we entertainment genoeg om ons heen.
Op de terugweg zijn we bij Trubsee uitgestapt. We wilden eigenlijk alleen een rondje om het meer lopen, maar toen we Engelberg 2u lopen op het bordje zagen staan dachten we dat ook wel aan te kunnen. Rond 11u begonnen we aan de tocht die ons door allerlei soorten landschap heeft gebracht. We waren één met de bergen, gras, koeien en vele bloemen. Af en toe kwamen we een andere wandelaar tegen maar we waren voornamelijk zelf aan het klauteren en de bordjes en pijltjes aan het zoeken. We konden ook nog een gondel nemen onderweg, die we moesten bellen (net als in de winter), maar we zijn maar sportief door blijven lopen. Van sneeuw tot bos, over gras, stenen, stijl, vlak, van alles wat! Het was een ongelooflijk mooie wandeling en ik kon foto’s blijven maken. De combinatie van het groene gras, de blauwe lucht, de besneeuwde bergen, blauwe meer, koeien en kleurrijke bloemen voelde écht als een Milka reclame.
Na ongeveer anderhalf uur kwamen we aan bij het restaurant Untertrubsee, daar hebben ze in de winter (als de dalafdaling open is) een goddelijk schuimgerecht met slagroom. Helaas bleek dat ook echt alleen in de winter te zijn. Dus we hebben ons gered met een goulashsoepje en worst/rösti salade. Na wat te zijn aangesterkt hebben we de route naar beneden afgemaakt. Iets over half 2 stonden we weer bij de auto.
Ons volgende doel was Hotel Rigi Kaltbad. Het dorp ligt op de berg Rigi en op een hoogte van 1440 meter boven zeeniveau. Om daar te komen moesten we een uur (in ons geval 1.20 omdat we niet via Luzern wilden rijden, maar om het meer via Morschach). Daar waren we maar wat blij om want het was echt een prachtige route, bijna de hele weg, kilometers lang, vlak langs het super blauwe meer met witte zeilbootjes en bergen op de achtergrond. Echt één van de mooiste wegen die ik ooit in Europa heb gereden denk ik. Om in het hotel te komen moesten we naar Weggis rijden, daar de auto parkeren en daar de kabelbaan omhoog pakken. Ook hier kenden ze de prijzen wel weer. Bij de eerste stop waren bij het hotel. Het was prachtig weer dus we besloten direct de Spa te ontdekken en daar een bedje buiten te scoren. Ook dat was weer perfect, met een warm buitenbad met bubbels met uitzicht op de bergen in de zon. Deze dag is moeilijk met woorden te beschrijven. Gelukkig zeggen de foto’s veel, al mochten we in de Spa geen foto’s maken dus Google maar ‘hotel rigi kaltbad spa’. Na het douchen zijn we in de hotelbar wat gaan drinken alvorens aan ons 4-gangendiner te gaan. Het eten was niet zo goed, maar de wijn was heerlijk en het gezelschap, de view en de serveerster waren ook top dus was alsnog een heerlijke avond!
u
Leave a Reply