Route naar blauw dorp Chefchaouen

We hebben heerlijk geslapen en zijn zwaar fan van dit hotel Rise in Valley! Heerlijke kamer, lekker eten, extreem lief gezin die ons overal van heeft voorzien, prachtig uitzicht vanaf de kamer en eetzaal, voelt echt heel warm aan! Zeker een aanrader als je ooit in de buurt van Ifrane bent! We hebben rustig aan gedaan en om half 11 zijn we vertrokken, we wilden nog even naar Ifrane zelf, maar dat was geen gemakkelijke opgave. Wederom was er weer een weg afgesloten dus we moeten omrijden. Daarna zijn we via Meknes naar het noorden gereden. Er is veel politiecontrole overal in Marokko, nu was het mijn tijd om mijn rijbewijs te laten zien, allemaal prima. Morgen is het offerfeest en dat is duidelijk te zien, schapen in een kruiwagen, in de kofferbak, in de laadbak, overal schapen! 
Na ruim 2u rijden was het tijd voor een chauffeurwissel, plaspauze en hapje eten. We zaten lekker in een tuin onder de parasol met uitzicht op de heuvels van Meknes. And guess what… met een tajine met kip. Ik gok de 15e sinds we in Marokko waren maar het is bijna altijd lekker en smaakt ook altijd weer anders. In dit restaurant was het het enige wat ze hadden dus dat maakt het makkelijk ;). 
We hadden na de lunch nog wel een stukje te rijden. Het was gelukkig weer een hele gevarieerde mooie route, Marokko is echt prachtig om doorheen te rijden! Zoveel verschillende landschappen. Het gaat niet altijd even snel omdat er alleen maar eenbaanswegen zijn en je wel eens achter een vrachtwagen, busjes die zo vol met mensen zitten dat ze deur moeten vasthouden, zo’n motor met een bakje, trekker, ezel of auto uit 1960 rijdt maar verder heel mooi ;). 
Rond half 5 kwamen we aan bij Chez Aziz in Chefchaouen. Dit was een plaatsje waar ik al eerder was geweest, 7 jaar geleden. Ik was toen Spaans aan het leren in Malaga en ben een weekend naar Tanger, Tetouan en Chef geweest met een aantal mede-studenten. Kan me er niet heel veel van herinneren, op de blauwe huisjes na dus leuk om er weer te zijn. De aankomst was vrij hectisch, we hadden net buiten de medina een hotel, maar overal waren auto’s, mensen en ezels in de smalle straatjes, echt een wonder hoe Tijn ons daar doorheen heeft gemaneuvreerd. We konden nergens de parking van het hotel vinden dus ik besloot te bellen. Tijn had hem bijna heen ergens anders gezet tot we met behulp van de hotelman toch voor de deur stonden.
Wat een sprookjeshotel, heel mooi blauw/wit met alle typische Arabische ornamenten. We werden verwelkomt met thee en daarna konden we kiezen tussen een moderne of klassieke kamer. We kozen de klassieke, echt gigantisch! Een slaapkamer, zitkamer, keuken en badkamer en allemaal even mooi en bijzonder. Daarna kreeg ik een hoofdpijnaanval die ik hier om de paar dagen heb, duurt ongeveer een uur dus is te overzien. 
Toen dat zo goed als klaar was zijn we de medina ingegaan en wat een avontuur. Overal schapen en verkoop van messen, wat een drukte in de prachtige blauwe straatjes! Bij Assaada op het terras gingen we even wat drinken. Het is nogal een doolhof dus we wisten even niet waar we moesten gaan eten. We zagen een Canadees/Pakistaans stel omhoog lopen naar een dakterras en ik besloot daar ook een kijkje te nemen. Ik had meteen aanspraak en het zag er prima uit dus ik besloot Tijn ook van beneden mee te nemen. Safa en Saad kwamen uit Toronto en vroegen ons of we bij hen kwamen zitten. We hebben samen gegeten en uren zitten kletsen over Marokko, Pakistan en de wereld. Het bleek dat Safa en Tijn gelijkertijd op dezelfde universiteit in Canada hadden gestudeerd, kleine wereld!  
Na het eten gingen we thee drinken. Ik moet zeggen dat ik inmiddels wel echt een glaasje wijn mis, we zijn natuurlijk op vakantie, maar dineren elke avond met thee, cola of water en hebben sinds het festival geen alcohol meer op. Hopelijk hebben ze dat wel in ons hotel in Fes morgen. Tijdens de thee vertelden ze uitgebreid over hun driedaagse bruiloft, de rituelen die daarbij horen en de blog die Safa daar over heen geschreven en nu wereldwijd tot in India bekend is https://mybigfatpakistaniwedding.com/. Het was een heel gezellige avond maar rond half 12 was het tijd om te gaan slapen.