Vanochtend deden we rustig aan, we hadden voor het uitchecken alleen de Marjorelletuin op het program, daar konden we vanaf het hotel heen wandelen. De Marjorelletuin is een botanische tuin. De tuin werd ontworpen door de Franse kunstenaar Jacques Majorelle in 1924, toen Marokko een protectoraat van Frankrijk was. De kobaltblauwe kleur, kenmerkend voor vele decoratieve elementen in de tuin en het atelier, werd later naar deze kunstenaar vernoemd; Majorelleblauw. Vanaf 1980 was de Majorelletuin eigendom van de in 2008 overleden Franse modeontwerper Yves Saint Laurent en zijn partner Pierre Bergé. In 1997 richtte Bergé een stichting op, die het behoud en beheer van de tuin op zich nam. Na zijn overlijden werd Saint Laurents as in de rozentuin verstrooid. De tuin was klein, maar mooi, een prachtig decor voor fotoshoots. Helaas waren onze looks vandaag wit opgeblazen warm en niet-fotogeniek ;).
Op de weg terug zijn we bij Reda heerlijke kopjes koffie gaan drinken in een decor vol Marokkaanse mannen. Ik voelde me erg vrouw ineens, maar we zaten lekker en er was zelfs een briesje. Vanaf daar gingen we onze spullen in Caspien halen, boodschappen doen en namen we de taxi naar ons volgende hotel, Pullman. Zogezegd zogedaan zou je denken, er stapte ook een vrouw bij ons in de taxi, wat natuurlijk prima is, we dachten dat hij haar ergens af ging zetten toen we al een kwartier de verkeerde kant op reden, maar hij bleek totaal niet te weten waar we heen moesten. Het was nogal een end en met handgebaren, drie keer omkeren, beetje Frans en Tijn’s a droite en a gauche kwamen we na drie kwartier bij ons hotel aan. Naja hotel, het is een gigantisch resort in de woestijn buiten Marrakesh.
We hebben namelijk festival kaarten voor het Atlas festival wat vanavond tot zondagavond duurt en vanaf dit hotel gaat er meerdere keren per dag een shuttle, tenminste dat hadden ze gecommuniceerd. Het festival had twee hotels aanbevolen en dit leek ons wel handig. We hadden geen idee dat dit hotel in 2015 de World Luxury Hotel Award had gewonnen als beste van Afrika. En dat voor €90.- per nacht. Haha wat een pech hebben we ook ;). Gelukkig hadden we 5 flessen water en boodschappen voor de lunch verstopt. En keken ze ons totaal niet aan als armoedzaaiers met onze backpacks haha.
Na een welkomsthee met koekjes werden we met een golfkarretje naar onze kamer gereden. Onderweg passeerden we het kinderzwembad, de spa, het volwassenzwembad, de restaurants, wat een armoe ;). In de kamer maakte ik onze stokbroodjes met zalm en avocado met het Zwitsers zakmes en daarna gingen we kijken hoe het zou zitten met de shuttle naar het festival. We zagen ineens overal op Facebook dat de shuttle alleen nog vanaf de stad vertrok, ook bij de receptie hadden ze geen idee.
We probeerden contact te krijgen met de organisatie via mail en Facebook maar no respons. We hadden ons shuttle ticket voor 3 dagen al gekocht dus Tijn begon zich een beetje zorgen te maken. We zijn maar gaan chillen aan het zwembad en om half 5 kregen we gelukkig reactie dat de shuttle toch gewoon vanaf pullman vertrok. Een uur later veranderde het echter weer, we kregen een naam door en blijkbaar een privé ritje omdat er niet veel mensen hier sliepen, dus we waren zeer benieuwd.
Het festival werd georganiseerd door Nederlanders. Dat was meteen bij de ingang duidelijk haha, overal Nederlanders, op het hele festival waren 98% nederlands, 1% Marokkaanse en 1% anders.
Onze super schattige chauf Abdul was meteen onze buddy. Hij maakte overal filmpjes en foto’s van op het festival, geweldig om te zien. Vrij snel nadat we binnen waren hebben we nederlands stel ontmoet dat in Rabat woont. Zij kenden ook weer wat andere mensen dus zo heb je binnen de kortste keren contact.
Het festival was extreem bijzonder, dit kunnen we nooit uitleggen aan iemand die er niet bij was. Je staat in de woestijn, super mooi verlicht met verschillende area’s maar heel kleinschalig onder de sterrenhemel met 1000 Nederlanders op een mix van techno en live Marokkaanse muziek te dansen, echt geweldig! Morgen weer! 🙂
Ps. Mocht je je afvragen waarom ik zoveel op de foto sta en Tijn alleen niet. Die staan op de camera, want mijn iPhone’s camera’s doen het nu helemaal niet meer.
Leave a Reply