Op maandag had vanaf 6.45 12u op kantoor doorgebracht, beetje druk! Tijn kwam pas om half 9 thuis en ineens was het in mijn kaak geschoten. Iets wat ik nog nooit heb gehad, maar stel je voor dat ik een keer een week niets heb, een klemmende kaak is vrij pijnlijk, vooral bij mijn oor en kan niets kauwen.
Op dinsdag had ik echter weer mijn dag (not!). Door die klemmende kaak kon ik mijn cruesli niet eten dus ik ging met honger weg. Ik moest een presentatie geven in Antwerpen en had al 3 nachten te weinig geslapen dus was niet heel scherp, maar ging ruim op tijd weg gelukkig. Ik zou daarna weer een stage dag hebben maar had niets gehoord dus had geen idee met wie of waar ik moest zijn. In de trein bleek ik in de verkeerde trein te zitten, namelijk de stoptrein, gelukkig had ik bammetjes zonder korsten om de honger weg te halen. Ik dacht ik stap uit in Brussel noord en over op de intercity, natuuuurlijk had die vertraging waardoor ik pas om half 9 in Antwerpen was, terwijl mijn presentatie om 9u begon en ik altijd heel rustig op wil starten, testen, koffie etc. Ik moest 25 min lopen dus enige oplossing was een taxi nemen. Inmiddels had er iemand gereageerd die ik kon bellen als ik er was, die wist echter niets af van de presentatie die ik kwam geven en me aan de praat hield, dus ik kwam om 08.55 de ‘volle’ zaal binnen. Nog geen koffie of toiletpauze gehad.
Vervolgens werkte de kabel van laptop naar het scherm niet dus iemand moest een nieuwe halen en ik was onrustig, gestresst, moe en kwam amper uit mijn woorden. Heb mezelf herpakt maar mijn publiek keek me doodstil aan alsof ze echt niets begrepen van wat ik zei dus dat was ook top ;). Vervolgens kreeg ik een ‘stagedagje’ op het prachtige Antwerpen metropool kantoor. Een kantoor zoals je een ouderwetse sjieke bank voorstelt, inclusief zo’n prachtige kluis waar ik een tour van kreeg. Heb veel collega’s gesproken, er werkten ook twee Nederlandse dames. Veel leuke mensen, een ambitieuze jonge kantoorverantwoordelijke en een man die 43 bij de bank werkte en mijn liefde voor reizen en nieuw zeeland deelde. Ik zou wat klantgesprekken meemaken maar er waren geen klanten dus dan houdt het op.
Op weg terug naar het station regende het kei en kei hard en trakteerde ik mezelf uit ellende op Mary bonbons en sloeg nog snel mijn slag bij de Hema en Kruidvat. In de trein terug maakte ik als grapje een filmpje van station Vilvoorde, iets waar Tijn en ik laatst veel lol om hadden gehad omdat het zo depressief is, maar in plaats van dit naar Tijn en Olof te sturen, stuurde ik het in een app-groep met 49 Belgische collega’s, waaronder de COO, lekker handig weer en niets voor mij ;). Kortom, tijd om de start van de week te vergeten.
Op woensdag moest ik weer naar de fysio, wat ik braaf elke week doe tegenwoordig. De problemen in mijn nek en schouder bouwen zich al jaren op en heb er nooit écht iets aan gedaan, mogelijk kan daar ook een deel van mijn hoofdpijn zitten dus voorlopig blijf ik maar braaf gaan. Het kan in ieder geval geen kwaad, doet alleen pijn ;). De week werd er niet bepaald rustiger op, drie lange dagen volgden ter voorbereiding van vrijdag waar de managers in de nieuwe organisatie zouden worden gekozen. Daar was ik verantwoordelijk voor dus plichtgetrouw stond ik ook op vrijdag om 5.30 naast mijn bed. Ons weekendje champagne en volgende week Marokko heeft voor mijn werk echt een onmogelijke timing omdat er zoveel speelt, maar goed, niets aan te doen en vertrouwen op mijn collega’s. De matching meeting ging goed en ik kreeg veel complimenten over de organisatie dus dat was fijn! Was echter wel echt helemaal gebroken.
Die avond hadden we afgesproken om te eten bij een collega van Tijn, wederom niet ideaal na deze week, het feit dat het een uur reizen was en we morgenvroeg al vroeg de huurauto moesten halen. Maar het was heel gezellig bij hem en zijn gezin. Super vriendelijke open en gezellige Belgen met schattige maar drukke kindjes. We aten buiten in de tuin in Veltem pizza en ijs waarna we om 21.00 weer in de trein zaten.
Leave a Reply