Welkom in het hete noorden aan de Caribische zee!

Je zou denken dat iemand die in juni nog in Cuba uitgedroogd in het ziekenhuis lag onbewust alles doet dat te voorkomen. Nou, guess again. Na een helse nacht ging ik op zoek naar de ORS en Imodium in onze spullen, wat bleek, over de datum, welgeteld 4 jaar. De enige apotheek die 24/7 open was lag 2km verderop, maar we hadden een vliegtuig te halen dus weinig keuze. Gehaast ben ik erheen gegaan, gelukkig met de oude versie mee want ze snapten me maar half. Net op tijd hebben we ontbeten (toast, kamille thee en papaya zoals ik in Cuba heb geleerd) en de taxi gepakt. Het was druk op de weg en de incheckbalie was de traagste ooit, maar een uur voor de vlucht zaten we toch bij de gate met cola en water met ORS. Morgen stond onze hike en hangmatten trip op de planning dus een beetje zorgen maakte ik me wel. Met een beetje vertraging kwamen we om half 2 in Santa marta aan. Eenmaal buiten op het mini vliegveld kregen we zo’n enorme klap van de hitte, in combinatie met schreeuwende gestresste taxi chauffeurs geen beste combi. Op een bordje binnen stond dat het 120.000 zou kosten voor een taxi met airco, uiteraard stapten wij door al dat gestress in de oudste bak zonder airco. We blijven positief, het voordeel is dat we niet opnieuw een klap bij aankomst krijgen en alvast kunnen wennen aan dit weer. De komende twee nachten hebben we namelijk ook geen airco. Onze chauffeur is onderweg nog gestopt voor ons om water te halen en heel spoedig reed hij door naar playa los angeles.
We kwamen aan bij een medium mooi strandje, niet helemaal wit maar wel met palmen. Het complex was basic maar prima, wij hadden een eigen kamer en gedeelde badkamer maar je kon ook een hangmat huren of zelf meenemen of een tent opzetten. Ook stond er een heel ruige offroad camper en een jeep met tent op het dak. Nadat we uitgediscussieerd waren welke spullen morgen mee zouden gaan in park tayrona (wel geen fleecetrui, regenjas, lakenzak of ehbo kit), gingen we naar het strand. Het was helaas bewolkt waardoor het wat minder paradijselijk aanvoelde. 
Na een kleine wandeling bestelde we een vers fruitsapje in het ‘restaurant’ op het strand. We waren wel weer zo’n beetje de enige gasten wat soms fijn is maar ook wel een beetje saai. We hebben wel een Nederlands meisje ontmoet wat hier een boek aan het schrijven is, daar is het goed voor, geen wifi en er is hier niet echt veel te doen behalve op het strand liggen. Morgen weer een hike tegemoet die hopelijk leidt naar een beeldig strand, dat schijnt tenminste. We zijn van plan direct na het ontbijt van 7u de bus te pakken. Om 18.00 gingen we eten, lekker Hollandse tijd. Om daar fris en fruitig voor te verschijnen ben ik even onder de heerlijke koude douche gestapt. 
We hebben inmiddels wat mensen gespot maar het loopt niet over. Mensen speelden een kaartspel, helaas zijn wij die vergeten. Na een maaltijd van pasta, kip en groente voor Tijn en voor mij hetzelfde minus de pasta gingen we om half 8 naar bed haha. Met de zaklampen ons paadje omhoog naar ons hutje. Je zit hier behoorlijk in de natuur, echt pikkedonker buiten.