Met veel te weinig slaap waren we om 07.00 wakker maar hebben het zeer rustig aan gedaan. Om 10.00 met het ontbijt achter de kiezen en een kleine kater gingen we de stad in. Twee kilometer van ons hotel in onze gezellige wijk Poblado zit het metrostation van waar je in heel de stad kunt komen. Deel van dit netwerk bestaat uit kabelbanen, die je naar de sloppenwijken in de heuvels brengen. Tijdens de rit omhoog hadden we een super uitzicht over de stad. Na de standaard metrokabelbaan konden we overstappen op een andere kabelbaan voor Parque Arvi. Daar moet je extra voor betalen. Iets van 4000 pesos (1,20 euro). Dat is relatief veel als je het vergelijkt met de standaard metro (2150 pesos, 60 eurocent). Maar het is het waard. In de 2e kabelbaan zit je een kwartier. Je gaat eerst superhoog en daarna nog heel lang horizontaal over bomen. Je eindigt in een bos. Een compleet andere wereld. Best toeristisch wel met veel eettentjes. Wij kochten een bakje met wat verschillende soorten fruit – zag er heerlijk uit, maar het ene stuk bleek nog viezer dan het andere. Er zijn ook wandelingen met gidsen, helaas in het Spaans dus wij deden het zelf. De bordjes waren niet bepaald duidelijk maar het was heel druk dus zo vonden we de hiken van anderhalf uur naar een waterval en picknick gebied. Leuke afwisseling maar geen must do. Daar hebben we een broodje gegeten en daarna de wandeling afgemaakt. Op de terugweg zijn we even uitgestapt in het centrum maar ik was moe, het was heet en het was 15.00 dus we besloten naar huis te gaan. Morgen doen we daar de free walking tour dus dan zijn we daar weer. We genoten wel van de warmte. Medellin ligt in de uitlopers van het Andesgebergte, waardoor er een ideaal klimaat heerst. Hierdoor wordt Medellín ook wel ‘de stad van de eeuwige lente’ genoemd.
Terug in onze eigen wijk zijn we wat gaan drinken en eten bij Bonihoma salumeria, een van de honderden leuke restaurants. We smulden van een borrelplank met worst, brood en patatas bravas en mijmerden over hoe heerlijk we het hadden. Iets voor 5 waren we weer in het hotel. 10km in de benen dus tijd voor een dutje. Dat dutje heeft ruim 2u geduurd. De borrelplank zorgde ervoor dat we rond 20.30 nog niet echt honger hadden en was ook en beetje misselijk. We zijn toch naar buiten gegaan waar het totaal uitgestorven was. Blijkbaar is zaterdag hier wel echt the place to be, veel restaurants waren dicht dus we zijn weer naar die gezellige plek van gisteravond gegaan. Daar hebben we in de binnentuin onder de lampjes op boomstammen tomatensoep gegeten.
Leave a Reply