Aankomst in groen en schattig Salento 

Vandaag hebben we een uur langer geslapen dan gisteren. We waren nu om 5uur klaar wakker. Deze tijd hebben we besteed aan de crown kijken en plannen maken voor als we noordelijker gaan. Om 10.00 werden we door een Uber chauffeur opgehaald voor het vliegveld. Niet de meest sympathieke dachten we, hij is eerst helemaal verkeerd gereden voor hij bij ons was en vervolgens stapte hij niet eens uit. Door het raam gaf hij zijn sleutel zodat wij de achterbak voor de bagage konden openen. Echter in de auto wilde hij dolgraag converseren in het Spaans. Gister was mijn Spaans beter dan vandaag haha dus met handen en voeten en bekende voetballers kwamen we een heel eind. Toen de gespreksstof op was zette hij de Rolling Stones op. Vandaag scheen het zonnetje wel, helaas een dag te laat maar dat vrolijkte ons enorm op. 
We hebben al wat leergeld betaald in de afgelopen dagen zoals de verkeerde boeking van het hotel waardoor we voor vanavond ook betalen voor een nacht dat we er niet zijn. Maar ook een ‘dure’ prive shuttle van het vliegveld straks omdat we anders een paar uur op de bus hadden moeten wachten. Vanaf morgen doen we weer normaal haha ;). Ruim op tijd kwamen we aan op het vliegveld. Tijd om nog een broodje te eten, echter dat is in Colombia makkelijker gezegd dan gedaan. Alles is zoet, vet, gefrituurd of met (blader)deeg. Tijn had niet echt honger na de vieze koude pizza die hij vanochtend op had, ik uiteraard wel haha. Na twee keer langs alle tenten te zijn gelopen vond ik heel klein geschreven bij dunkin donuts dat ze een broodje ham verkochten. Onder de toonbank wel te verstaan, stel je voor dat ze met zoiets gezonds gesnapt zouden worden ;). In Nederland was dit een heel vies broodje geweest maar je verzet je grenzen haha, alles is relatief. 
Na drie kwartier waren we alweer geland, het ging onwijs soepel. Direct onze bagage en buiten stond onze shuttle met een bordje. Het weer was warm en zonnig en de omgeving prachtig, groene heuvels en palmen, echt een vakantiegevoel. Na dik een uur rijden kwamen we aan in Salento, in ons hostel ciudad de segorbe. Ze spraken engels en waren super behulpzaam met info over de omgeving. In tegenstelling tot andere landen een complete verademing dat je een keer duidelijke informatie krijgt zonder dat je een tour wordt verkocht. De jeeps naar de belangrijkste attractie gaan de hele dag vanaf het dorpsplein en je kunt naar de koffieplantage en de berg op lopen voor uitzicht. Heerlijk.

We zijn daarna het stadje ingelopen. Heel leuk en overzichtelijk met gekleurde gebouwtjes. Het begon helaas wel te regenen en af te koelen dus op het dorpsplein zijn we trucha dorada gaan eten. Vis met champignons, blijkbaar een specialiteit. Prima in combinatie met een lokaal poker biertje. Na een korte wandeling langs allerlei gezellige winkels begon het echt te storten, het water stroomde als een rivier over de straten dus we besloten te schuilen bij Mankela café arte. Daar hadden we op de eerste etage een perfect plekje voor een biertje met uitzicht op de hele straat. Toen het iets droger werd hebben we in het hostel een dutje gedaan. Heel fijn, alleen intens naar dat daarna de douche koud was. Het is ook hier niet warm dus dat ging ik niet doen, hoe erg ik ook mijn haar moest wassen. In plaats daarvan zijn we ons hostel in medellin gaan boeken waar we overmorgen heen gaan. Ons hostel had een twee restaurants als aanrader doorgegeven, stukje buiten het dorp, over de gele brug, tegenover het kerkhof. Beetje verlaten route maar we waren hoopvol. We bleken de enige te zijn in een gezellig verlicht hippie achtig restaurant buiten. Gelukkig hadden we warme kleren aan. De bediening was vriendelijk en het eten was prima, al had ik blijkbaar hetzelfde besteld als vanmiddag haha. We zaten op een soort stoelen gemaakt van rubberen autobanden, zeer comfortabel. Na het eten gingen we terug en net op het moment dat we binnen waren begon het keihard te storten. Dat is toch het toppunt van genieten, om dan binnen te zitten. Hopelijk beginnen we morgen weer zonnig.