Op deze reisdag werd ik ziek, al een paar dagen had ik al last van mijn maag maar vanochtend was hij helemaal overstuur. Ik besloot voor het vliegen maar wat stop tabletten te nemen. We hadden alle tijd van de wereld en zouden om 11.30 opgehaald worden, later belde het reisbureau dat ze om 12.30 zouden komen maar om 13.00 waren ze er nog niet.
We besloten maar een taxi te nemen want om 14.45 ging onze vlucht dus zoveel tijd hadden we niet. Natuurlijk maakte onze chauffeur dankbaar gebruik van deze situatie om ons eens flink af te zetten maar we hadden niet de tijd of energie om in discussie te gaan. Op het vliegveld moest gecheckt worden of mijn schilderij wel mee mocht als handbagage, ik wilde hem liever niet inchecken. Na een beetje gedoe mocht dat gelukkig, na de douane was helemaal niks dus dat we aan de late kant waren gaf wat minder. De slurf bleek kapot dus moesten over de runway beneden instappen. Allemaal hectiek want ze konden ook onze tickets nu niet scannen. Eenmaal vertrokken hadden we een prachtig uitzicht over Manaus, de amazone en de meeting of waters. Toen kwamen we erachter dat we na 2u vliegen moesten stoppen in Belem, er een uur uit moesten voor schoonmaak alvorens verder te reis af te kunnen maken. Ook deze keer stelde de attitude van de stewardessen ons meer dan teleur, met name één blonde truttebol. Zij heeft mams behoorlijk woest gemaakt met haar arrogante en niet coöperatieve houding. Nooit meer vliegen we met TAP, tenzij noodzakelijk. Na de stop hadden we nog maar 6u vliegen over, met twee keer eten is er nog max 3u over om te slapen, niet echt genoeg voor een nacht. ‘S ochtends om 06.00 kwamen we met een heel mooie zonsopgang in Lissabon aan. Daar moesten we nog tot 13.00 wachten op onze vlucht naar Amsterdam.
We vermaakten ons met een beetje dutten, eten en winkelen. Toen we braaf bij de gate zaten bleek dat ik mijn koker met schilderij niet meer had, in rep en roer rende ik terug en vond hem gelukkig in de tweede winkel. De volgende deceptie was bijna een uur vertraging, maarja na 24 uur reizen met 3u slaap kon dat er ook nog wel bij! We waren blij om onze lievelingsmannen pap, Paul en Olof weer te zien op Schiphol!
Leave a Reply