The Temple of Heaven en The Peninsula!

De buik is gelukkig weer goed bij ons, maar we waren weer om 5.45 wakker en ik was vanochtend nog zieker dan gister. Na een aflevering suits hebben we de tassen ingepakt en gingen we op naar de verassing. We wilden uitchecken toen de receptie beweerde dat we 2 biertjes op hadden, terwijl dat er 1 was. Housekeeping had echter per ongeluk van de week 2 biertjes bijgevuld ipv 1. Dit gaven wij aan, maar het kamermeisje bleef beweren dat er 2 instonden, terwijl dat er echt nog 3 waren toen wij uit de kamer vertrokken. Dus Paul op hoge poten terug naar onze kamer met het kamermeisje, had die stiekemerd snel 1 van de biertjes achter de koelkast verstopt. Gelukkig vond Paul hem en is het allemaal opgelost, maar ik heb zo’n hekel aan oneerlijkheid!

Om 8.30 waren we klaar om naar onze volgende plek te gaan. Na bijna 3 weken backpacken, hostels en nachttreinen vond ik dat we wel wat ontspanning en luxe hadden verdiend. Daarom zette de taxi ons af bij The Peninsula Beijing! Het was geweldig om a. Paul’s hoofd te zien en b. De kofferjongen toen onze backpacks met schoenen eraan uit de kofferbak kwamen. Met wat geluk met zoeken, beetje Agoda korting en gelukkig de Chinese prijzen konden we nu twee nachten in dit prachtige hotel vertoeven. Stiekem was het meer verrassing voor mezelf dan voor Paul ;). De kamer was nog niet klaar dus we wilden eerst naar de Temple of Heaven. We raakten echter een beetje de weg kwijt dus na een paar blokjes om hadden we eindelijk metro Dengshikou gevonden om naar Tiantandongmen te nemen.

Drie keer is scheepsrecht, we moesten de hitte trotseren want we konden natuurlijk niet weggaan zonder The Temple of Heaven te hebben gezien. De Tempel van de Hemel of het Altaar des Hemels ligt in een uitgestrekt park. Hier leidden de keizers van de Ming-dynastie een plechtige, rituele ceremonie, waarbij ze als bemiddelaar tussen hemel en aarde offers brachten om de gunst van de goden af te smeken voor de volgende oogst. Het tempelcomplex bestaat uit de grote ronde hal waar voor de goede oogst werd gebeden, de hal van keizerlijke onthouding (de keizer moest 3 dagen vasten alvorens aan de ceremonie deel te nemen) het open altaar van de hemel, en enkele bijgebouwen. In het park rondom de tempel zijn vaak activiteiten van de lokale bevolking die daar vliegert, kalligrafeert of tai chi beoefent. Wij hebben vooral heel veel dansende mensen gezien.

Vervolgens hadden we twee ‘winkel’opties: 1. Met de metro naar de silkmarket om daar nog wat te kopen, 2. Terug naar die vreselijke pearlmarket (10 meter lopen). We kozen voor optie 2 omdat het gewoonweg dichtbij was, al moest ik wel mijn trots opzij zetten ;). De vorige keer was hun laatste bod, een prijs die wij niet wilden geven voor meer spullen dan we nu wilden. Je bent altijd in je nadeel als je iets graag wilt want nu kregen we hun laatste bod niet eens meer. Wat had ik een spijt dat ik de laatste keer ben weggerend, maar goed, leermoment ;). Ik heb nu minder spullen voor meer geld, maar dan is het in ieder geval klaar. Die verkoopsters daar zijn echt totale terror dus je kunt deze plek beter vermijden haha. Na deze onderhandeling lunchten we bij de buren en vervolgens gingen we eindelijk onze kamer bekijken.

De kamer is niet zo spannend, qua gezelligheid kun je altijd beter naar een guesthouse ofzo gaan. Er zit wel alles op en aan, van pantoffels tot tandenborstels en bovendien een geweldig zacht groot bed en een dvd speler dus we konden op en top ontspannen. Ik probeerde met een lang bad, trachitol, ibuprofen en wat slaap mezelf beter te maken, maar dat lukte helaas niet erg.

Eind van de middag moesten we allebei nog op zoek naar een witte outfit voor sensation white zaterdag. We zitten bij een gigantische winkelstraat (leuk weer een andere buurt) met alle grote merken der aarde, maar ook Apple, Zara, H&M, zelfs de C&A haha. Paul had al snel een outfit gevonden. Het is voor mij wel duidelijk geworden dat wit niet echt mijn kleur is, zeker omdat ik nou niet bepaald bruin ben geworden in China. Uiteindelijk een jurkje gekocht bij de ONLY (of all places, haha). Dat is hier overigens, samen met Vero Moda ook heel groot!

We gingen snel terug naar het hotel omdat we ‘sjiek’ zouden gaan dineren bij Lost Heaven, als afscheid. Morgen zou namelijk onze helemaal niks doen dag worden. Eenmaal in het hotel bleek dat ik gewoon te ziek was en het zou zonde zijn om vandaag te gaan, ook omdat ik al twee dagen geen smaken proef. Liefste Paul ging eten halen en ik bestelde dvd’s (ze hebben een service dat ze de dvd’s komen brengen, heerlijk!). We vonden het wel toepasselijk om the last emperor, die zich afspeelt in de verboden stad te gaan kijken