Aankomst Beijing

Gister was onverwachts een heel hectische dag waarop ik ineens een nieuwe opdracht bij interne comms bij ING Nederland heb gekregen. Ik begin al na onze reis op 7 juli dus eigenlijk was gister al mijn laatste dag bij ING Groep, een heel raar gevoel. Na deze vermoeiende dag toch nog de backpacks ingepakt, maar daarna vielen we voldaan en met heel veel zin in China in slaap.

Vanochtend nog wat laatste klusjes, kapper, beetje werk en toen op naar Schiphol! Proosten met een lekker wijntje op hopelijk 3 avontuurlijke bijzondere weken!

Al van te voren had ik lactosevrije maaltijden besteld voor in het vliegtuig. Die maaltijden worden als eerst uitgedeeld dus dat beviel me erg goed ;). Onderweg maakten we vrienden met onze steward, die ons van het voetbal (wow wat een eindstand) op de hoogte hield. En daarbij ons een blik gunde in het ruim achter de keuken, waar zich duizenden piepende kuikens bevonden die naar China werden geïmporteerd.

Met iets minder dan 9u vliegen kwamen we aan in Beijing. Omdat onze eerste 10 dagen geregeld zijn met vervoer en accommodatie zou er een mannetje voor ons staan. Die had zich echter ergens verstopt waardoor de paniek en slechte herinneringen aan Jakarta weer de kop op staken. Paulie de aanhouder wist ons mannetje echter net voor de paniek en boze telefoontjes op te snorren dus kwam alles toch nog goed. In de taxi kregen we onze treintickets voor maandag en spraken we af dat hij ons dan om 14.30 zou komen halen.

Om 11.30 kwamen we aan in het Qian Men Hostel met heel rustig binnenplaatsje vol met Chinezen. Kamer is prima, beetje hard bed maar we zijn wel wat gewend. We waren echt dood op dus besloten even tot 13.00 te slapen om nog wat aan de dag te hebben. Daarna zijn we onze buurt (Dashilar) gaan verkennen. We hebben gelunched bij een fastfood Chinees met rijst en noodle soep en vervolgens wat winkeltjes afgestruind. Daar staat dit gebied blijkbaar bekend om. We staan er versteld van dat echt alles in manderijn wordt aangeduid, maar dat maakt het ook extra bijzonder.

Aan het eind van de middag zijn we langs straatjes met kunst en antiekwinkels op Liulichang xijie gestruind. Op de weg terug (door allerlei achterbuurten en het echte Bejing) kwamen we vlakbij ons hostel per ongeluk terecht bij een erg westers oogend barretje met zowaar een terras, dus daar hebben we onszelf getrakteerd op een welverdiende Tsing Tao van ruim 600ml voor €1,-, kortom genieten!

Na een korte pauze, nog een douche (pfff wat een hitte) hebben we fris en fruitig gezocht naar een authentiek Chinees restaurant. De tip van de steward was, hoe feller de tl buizen, hoe beter. Wij kozen echter toch iets wat er ‘gezellig’ uit zag, nou in een kwartier stonden we met buiken vol nasi en pekingeend weer buiten. Heel gezellig was het dus niet en het is ook echt ongelooflijk dat in zo’n grote stad mensen eigenlijk gewoon geen Engels spreken. Nu zijn we helemaal op dus het is tijd om te slapen, morgen om 5.30 op om naar de muur te gaan!