Van Cape Reinga naar Opononi

We werden wakker met stralend weer en met mijn knie leek het ook beter te gaan dus tijd om naar da vuurtoren van Cape Reinga te lopen. We waren al vroeg wakker en zelfs na een tweede kop koffie stonden we er al om 09.15. Na een stukje wandelen kwamen we bij het eindpunt waar ook de Tasmaanse zee en Pacific elkaar raken. Je ziet dat ze tegen elkaar botsen in het water.

Onze volgende bestemming lag hier niet ver vandaan. De gigantische Te Paki Sand Dunes op 90mile beach, we hadden gehoord dat je daar sandboards kon huren, maar blijkbaar nog niet om 10.15. We besloten maar even te wachten tot er een kleurrijke bus aan kwam rijden om ons te board te verhuren. Maar die bus kwam niet, we raakten in gesprek met een Amerikaan van 67 uit Florida die reisde met een 50 jarige Mexicaan die hij in Duitsland had ontmoet. Een ongelooflijk grappige combinatie, maar de vrouw van de Mexicaan wilde niet reizen en de Amerikaan wilde niet alleen. Zo hebben ze besloten dan maar elk jaar samen een stukje van de wereld te verkennen, al konden ze elkaar de helft van de tijd niet eens verstaan, haha. De Amerikaan vertelde in 20minuten zijn halve levensverhaal inclusief alle reisavonturen. Toen de Mexicaan terugkwam moesten ze weer door want we hadden het Zuid Eiland aangeraden en ze hadden nog maar 18dagen!

Wij besloten om 11.00 ook maar weg te rijden. Onderweg zagen we de sandboard truck ergens verlaten staan, helaas! We reden naar Ahipaha (het einde van 90mile beach), waar we om 13.00 aankwamen met heel veel honger. Paul vond dat we wel een keer uit lunchen konden gaan, wat een feest! We aten bij Gumdiggers Café een heel schattig tentje met een leuk menu. Het eten was overheerlijk en het gigantische stuk cake toe hebben we voor de helft meegenomen. Na het eten informeerden we nog over sandboarden, maar om dat hier te doen moesten we 45min lopen naar de betreffende duin en dan moet je natuurlijk nog omhoog, dus dat was te ver.

Met onze buikjes vol reden we om 14.00 richting Hokianga. Nét op het nippertje konden we nog mee om 15.00 op de ferry van Kohukohu naar Rawene. Deze gaat maar één keer per uur en het is dan toch vervelend als je een minuut te laat bent. Ze kennen hier de ferry prijzen wel, $22,- voor een kwartiertje, tjonge jonge! We reden naar Opononi waar we kampeerden bij het Beach Holiday Park met uitzicht op de grote zandduinen aan de andere kant van de rivier. Helaas is het sandboarden dus niet gelukt, ik had me daar erg op verheugd, maar je kunt niet alles hebben. Ook begon het te regenen waardoor we weer een middag binnen moesten zitten. Ow ow ow, als alles doorgaat hoeven we nog maar twee nachten in de auto te slapen, heeeeeeerlijk! Vanavond hadden we een prachtige sunset achter die duinen, stond er Fried Rice op het menu met die heerlijke cake als toetje.