Omdat ons internet nog steeds niet werkte vanmorgen zijn we naar de Mac gereden. Daar heeft de familie Kat even gewerkt en ik heb een poging tot het posten van de blogs gedaan. Daarna zijn we naar Taree gereden en hebben we een stuk van de Tourist Drive daar gereden. Crowdy Head stond daarna op het programma waar we bij de vuurtoren een prachtig uitzicht hadden over het strand en over Crowdy Head National Park. We konden daar helaas niet doorheen rijden vanwege tijdsgebrek. Na een snelle lunch reden we weer terug naar de Pacific Highway waar we na 20km richting de kust gingen. We namen de Ocean Drive richting Port Maquarie, het derde gestichte stadje van Australië mainland. Daar zijn we langs alle stranden en door het stadje gereden.
Het doel van vandaag was Coffs Harbour, waar ik vanochtend een camping had geboekt. Onderweg stopten we voor een plaspauze en toen bleek dat bij de Apollo Camper versnelling 5 niet meer werkte. We hebben meteen de roadservice gebeld, maar rijden kon gelukkig nog wel. De roadservice zou er later vanavond naar komen kijken. Net voor Macksville stopten we voor de laatste keer, deze keer om lekker vers fruit en groente in te slaan bij zo’n snelweg kraampje.
Om 17.30 kwamen we na een hete dag aan op de camping Park Beach.
Hoe heet? Ik citeer nu.nl: “Australie heeft te maken met de grootste hittegolf sinds 2001, waar temperaturen tot bijna recordhoogtes stijgen. Zo loopt het kwik met gemak op tot ver boven de 40 graden Celsius. In de hele zuidelijke regio van Australië zijn verboden op het maken van vuur ingesteld. Ook op het eiland Tasmanië is die maatregel van kracht. Daarnaast heeft de overheid de bevolking opgeroepen uit te kijken naar kleine brandjes en die te melden, voor ze zich kunnen uitbreiden tot een grote vlammenzee. Naar verwachting zal er ook volgende week nog geen temperatuursdaling zijn.”
Bij aankomst op de camping bleek dat er iemand op onze plaats stond. En wat voor iemand… Een vrij agressieve en asociale familie die zich nogal aangevallen voelde. Na twee keer bij plaats 118 staan en twee keer naar receptie kregen we een geweldig plekje toegewezen! Daar ging Paul de pannenkoekenbakker meteen aan de slag, terwijl ik Apollo nog een keer belde voor de kapotte versnellingsbak. Ze zouden er binnen een uur zijn maar na twee uur waren ze er nog niet. Op hoge poten belde ik ze weer en deed ons verhaal, na een hele discussie bleek dat ik per ongeluk onze campingreceptie had gebeld. Haha oeps, die arme man wist niet wat hem overkwam. Nadat ik het juiste nummer had gebeld werd ik eerst in de wacht gezet en vervolgens bleek er niemand beschikbaar. Uiteraard ons nummer achtergelaten maar om 20.00 was de receptie onbemand dus ze hadden een code nodig die de reparateur natuurlijk niet kende.
We hadden het plan om naar de haven te lopen, maar dat ging niet door omdat Apollo nooit kwam opdagen. Ook na 3uur was er nog steeds niemand dus dat wordt vechten morgen ;), maar dat zou Irene gaan oplossen morgen, haha! Daarbij is de toiletpomp stuk, ze moeten doortrekken met de douche, het gas werkt bijna niet, ze hebben een rare magic stick buiten hangen en hij is viezig.
Leave a Reply