We moesten vanochtend eerst weer op dat gammele bootje richting Gili Trawangan, daar moesten we 2uur wachten alvorens we op de andere boot naar Bali konden. Die 2uur werden 3,5uur en die tocht was onze ergste boottocht ooit. We zaten binnen in een speedboat met ongeveer 50mensen. De zee was echter enorm ruw, maar dan ook echt extreem. Overal spoot water naar binnen, tussen de ramen door, uit het dak. Op het dak zat een mannetje de ruitenwisser van de kapitein heen en weer te schuiven, we klapten en sprongen keihard door en in de golven, kortom: ik was doodziek en het was een hel! Paul kwam niet meer bij van het lachen want iedereen was nat en we doken door de golven heen. Zeiknat kwamen we goddank na ruim een uur aan (we dachten dat het 2u zou zijn, dus dat was een meevaller). Ik kon alleen maar denken aan frisse lucht en land en hoe fijn de ergste bus was in vergelijking met dit. De kapitein kwam aan het eind naar me toe hoe het ging en zelfs hij vond deze tocht wel echt bar.
Na het uitstappen gingen we snel op zoek naar het busje wat ons naar het hotel zou brengen. Dat ging allemaal voorspoedig, net als deel 1 van de rit, daarna kwamen we in de brandende zon in de file te staan. Na 2,5uur rijden kwamen we eindelijk aan in het hotel. Het was inmiddels 16.30 en we hadden niet geluncht dus we dumpten de bagage en zijn aan het zwembad wat snacks gaan nuttigen!
Om 19.00 stond ik paraat bij de receptie want ik ging mee met het busje om moeke te halen. Daar moest ik nog een uur wachten voor ze uit de douane kwam. Haha en toe zag en hoorde ze me niet eens in eerste instantie. Ik had nog geluk want de rijen bij de douane waren gigantisch geweest! Een kleine donatie was genoeg om er iemand van te overtuigen dat ze ons wel heeeeeel graag wilde zien, haha! Het busje van het hotel had me op het vliegveld gedropt en zou ons later komen halen. Vaag verhaal maar we moesten bij de starbucks wachten. Dat deden we braaf en mams ging vast geld pinnen. Na drie kwartier kwam ook hij terug en konden we eindelijk naar het hotel!
Daar heeft mam haar eerste Bintang op en zijn we wat gaan eten. Iedereen was doodop dus we zijn vroeg naar bed gegaan. Morgen op naar Ubud familie reünie deel 2 met Tm en Frank!
Ribvaren met windkracht 6 is er dus niks bij!
Het was dus weer een zeer speciale boottocht.
Geniet van de reünie en veel plezier op Bali .