Ik had me weer verheugd op het ontbijt vanochtend maar helaas tevergeefs. De jongen bij de receptie vanmorgen zei op alles yes maar had geen idee wat we bedoelde en de taxi was ook niet gebeld. Ik blijf het moeilijk vinden dat mensen zich hier niet aan afspraken houden. Hier moet ik nog aan wennen en de stress loslaten (dat is in 2,5maand nog niet gelukt).
Maar goed, uiteindelijk taxi geregeld en op naar het station waar we maar even een bordje rijst hebben genuttigd in het smerigste tentje ooit gezien. Helaas was er niks anders open en door de Ramadan (die vandaag is begonnen) al helemaal niet. We worden echt zo gek van het lawaai van die moskee ’s nachts, vanwege de Ramadan kregen we er een extra feestelijk geluid bij om 04.00, ik citeer Paul: “Het is zo’n intens gemeen geluid, alsof ze met kletterende potten en pannen naast je bed staan”. Dit doen ze namelijk om iedereen wakker te maken voor de zonsopgang. Iedereen is hier dan ook iedereen!
De trein was top! Ook al zaten we zonder airco, met de ramen open en een ventilator was het goed te houden. De stoelen waren ruim en leuk om het land op deze manier te zien (al heb ik veel geslapen zie ongewenste foto van mij hieronder).
Aangekomen op het station hebben we meteen het kaartje gekocht voor Probollingo morgen. Daar gaan we hopelijk ’s nachts de vulkaan beklimmen. Ons hotel hier is erg apart, midden tussen de fabrieken aan een soort provinciale weg. We hebben twee bedden en een stoel en uiteraard weer geen raam. De wc en badkamer (douche) delen we met de rest van de verdieping. Nadat ik mijn batikbroek voor mijn kuise moslimrok had verruild zijn we meteen weggevlucht en we hebben een taxi naar het House of Sampoerna genomen. Dit is de fabriek van de bekendste kretek sigaretten van Indonesie. We wilde daar eigenlijk ook gaan lunchen (lonely planet vond het een topper), maar helaas werd het restaurant net gerenoveerd en zou morgen weer open gaan. In plaats daarvan moesten we weer in een viezig stalletje een bord rijst naar binnen werken.
Daarna zijn we de boel gaan bekijken. Beneden was een museum en vanaf boven kon je de fabriek inkijken waar ongeveer 2000 vrouwen aan het rollen waren. 9 van hen zaten in een apart hok boven zodat je goed kon zien hoe het ging. Ze zijn zo verschrikkelijk snel dat het lijkt alsof iemand een film aan het doorspoelen is. Als er soms iemand iets langzamer beweegt dringt het pas tot je door dat het geen film is maar echt. Ik heb nog nooit mensen zo snel zien werken, echt heel bizar en indrukwekkend om te zien. Uiteraard waren wij weer spannender dan het museum dus we moesten weer volop poseren, haha! Het is trouwens gratis dus zeker een aanrader als je in Surabaya bent!
Daarna wisten we eigenlijk niet zo goed wat te doen. Het is vooral een grote stad en heel erg heet en we zijn hier ook meer op doorreis. We zijn eerst op zoek gegaan naar Nederlands erfgoed maar het was te warm en we konden het niet vinden. Toen besloten we aan een taxi chauffeur een plek in de lonely planet aan te wijzen waar mogelijk een bioscoop zat. We werden afgezet in een gigantisch winkelcentrum en hebben kaartjes gekocht voor de nieuwste Badman film, die blijkbaar vandaag wereldwijd in premiere ging. We wilde eigenlijk naar The Dictator, maar ik heb een vermoeden dat deze hier verboden is. Nou had ik lage verwachtingen, ik ben normaal niet echt een fan van dit soort films maar we hebben echt 3uur in spanning gezeten! Ze doen hier niet aan pauzes en ik heb het nog nooit zo koud gehad in een bios. We lagen samen onder mijn sjaal te bibberen. Bevroren neus en voetjes, ook 3uur lang! Maar hij was het waard, echt een toffe film, aanrader! Daarna hebben we onszelf getrakteerd op sushi, helaas was die smerig, maar je kan niet alles hebben ;)! We hebben geen wifi in het hotel dus ik ben zo vrij geweest om ook de blog maar in het winkelcentrum te plaatsen!
Ps. Is de ramadan al begonnen? Want alle moslims hier zitten nog gewoon overdag bij de Mac.
Pps. We zien hier echt de meest bizarre backpackouders. Tot nu toe gezien: vrouw met baby in backpack, ouders EN kindjes met backpack op (inclusief dagrugzakje, ze waren ongeveer 5 en 8 jaar), ouders met backpacks en een kinderwagen. We vragen ons sterk af wat al deze mensen bezield om zo met je kinderen op vakantie te gaan. Wij hebben al genoeg aan onszelf! Maar goed, ieder z’n ding, we zien het onze ouders niet doen ;)!
Lieve Paul en Josje,
Wat een Diehard ben je Josje dat je voor ons de achterban naar een winkelcentrum gaat om je blog te mailen. SUPER!!.
Toen ik de foto van dat keukentje zag dacht ik,oke’ dat gaat hem niet worden dan maar niet eten vandaag ( zou in mijn geval niet eens zo ongunstig zijn).Heel veel plezier en een dikke kus,mapa.