Busmoe

Meestal zijn bussen te laat maar in ons geval vanochtend was hij veel te vroeg. Eerst zou hij er om 8.00 zijn, toen om 7.20 en vervolgens stond hij om 7.00 voor de deur. Gelukkig zijn wij altijd zo ruim op tijd dus we waren klaar. Het begon goed, het was zowaar een luxe shuttle busje vandaag 🙂 waarin we van deur tot deur werden gebracht. Het hele busje zat vol met Nederlands sprekende mensen (inclusief onze zuiderburen). Het was voor het eerst in deze reis dat we zo’n busje namen want meestal reisde we gewoon met de locals in het openbaar vervoer, maar dit is wel erg relaxt.

Na een tijdje merkte we echter de nadelen van dit busje. Omdat hij niet helemaal vol zat met toeristen ging onze chauffeur er ook overal locals inproppen. Dat betekende een stuk minder ruimte maar ook dat hij 100keer is gestopt. De wegen waren tevens erg slecht (soort afrikan massage ;)).

Dat hij er zo vroeg was, was maar goed ook anders waren we nog later aangekomen. We zijn onderweg ook nog drie keer van chauffeur gewisseld en ik kan wel zeggen dat ik even helemaal klaar ben met busreizen!

Nadat we in Yogjakarta waren, moest iedereen nog werden afgezet. In ons geval, first in, last out. Het hotel is prima op het eerste oog, kleine kamer maar wel mini balkon en airco. Al hebben we die airco denk ik niet nodig, het is zelfs een beetje fris ’s avonds. Na een beetje research zijn we naar het treinstation gegaan met een Becak (fietsman). De heenweg duurde wel 3 kwartier (het is 4km), we dachten echt dat we de sloomste Becak uit Indonesie hadden. De arme man was helemaal kapot dus bij aankomst hebben we hem ons flesje water gegeven en gevraagd of hij wilde wachten. Nou wachten moest hij, je moest een nummertje trekken en we hadden 74mensen voor ons. Na anderhalf uur hadden we uitgevogeld welke trein we moesten hebben en waren we aan de beurt. We hadden twee opties: 1 rechtstreeks richting Bromo, naar Malang in de nacht of 2, via Surabaya overdag, daar een nacht slapen en dan een volgende trein nemen. We kozen voor de lange route omdat het ons leuk lijkt om overdag te reizen. In de executif class (met airco) konden we niet bij elkaar zitten dus we hebben de business class (zonder airco met de locals) gekozen. Haha dit wordt weer een nieuw avontuur en we vertrekken vrijdag.

Daarna waren we echt gesloopt en hongerig dus onze becakman heeft ons weer terug gebracht (deze keer wel heel snel, het was blijkbaar valse platheid (Paul zijn woord)). Per ongeluk kwamen we terecht bij een restaurant met Nederlandse eigenaar waar ik bitterballen en een frikadel speciaal heb besteld. Dit hadden we wel verdiend na 8uur bus en 2uur station! De frikandel speciaal bleek heeeeerlijk (tip: Janur Café), de bitterballen iets minder, maar door die frikandel was alles goed!!

Eigenlijk zouden we morgen en overmorgen tempels gaan doen maar we kunnen even niet meer. We slaan dus 1 dagje tempels over en nemen wat rust!